
تیم تحقیقاتی از موسسه کارولینسکا در سوئد، دانشگاه بریستول و کالج امپریال لندن در انگلستان، پیشنهاد دادهاند که نوشیدنیهای کافئیندار بدون کالری میتوانند به عنوان روشی برای کاهش چربی بدن مورد بررسی قرار گیرند. آنها در مقاله خود نوشتند که “سطوح بالاتر کافئین پلاسما به طور ژنتیکی پیشبینی شده با BMI و چربی کل بدن پایینتر مرتبط بود.” همچنین، “سطوح بالاتر کافئین پلاسما با خطر کمتر دیابت نوع ۲ همراه بود که تقریباً نیمی از این اثر از طریق کاهش BMI واسطهگری میشد”.
این مطالعه دادههای نزدیک به ۱۰ هزار نفر را از بانکهای ژنتیکی موجود بررسی کرد و بر روی تغییرات ژنتیکی در یا نزدیک به ژنهایی تمرکز داشت که سرعت تجزیه کافئین را تعیین میکنند، از جمله ژن CYP1A2 و ژن تنظیمکننده آن AHR. افرادی که دارای این تغییرات هستند، کافئین را کندتر تجزیه میکنند و کافئین مدت بیشتری در خونشان باقی میماند، اگرچه معمولاً کمتر کافئین مصرف میکنند.
.jpg)
روش مورد استفاده در این تحقیق، تصادفیسازی مندلی بود که به تعیین روابط علّی احتمالی بین ژنها، بیماریها مانند دیابت، شاخص توده بدنی و عوامل سبک زندگی کمک میکند. با وجود ارتباط قابل توجه بین کافئین، BMI و خطر دیابت، هیچ رابطهای بین میزان کافئین خون و بیماریهای قلبی عروقی مانند فیبریلاسیون دهلیزی، نارسایی قلبی و سکته مغزی یافت نشد.
پژوهشهای قبلی نشان دادهاند که مصرف متوسط کافئین با سلامت بهتر قلب و BMI پایینتر مرتبط است. کافئین متابولیسم را افزایش داده، چربیسوزی را تحریک و اشتها را کاهش میدهد. به طور تقریبی، مصرف روزانه ۱۰۰ میلیگرم کافئین میتواند حدود ۱۰۰ کالری انرژی بیشتری بسوزاند که این امر میتواند خطر چاقی را کاهش دهد.
محققان همچنین اشاره کردهاند که تأثیرات کافئین بر بدن همیشه مثبت نیست و باید در مصرف آن تعادل رعایت شود. آنها تأکید کردهاند که آزمایشهای کنترل شده تصادفی برای بررسی نقش نوشیدنیهای کافئیندار بدون کالری در کاهش خطر چاقی و دیابت نوع ۲ ضروری است.
در نهایت، تیم تحقیق معتقد است که ارتباط مشاهده شده ممکن است به دلیل افزایش تولید حرارت (ترموژنز) و اکسیداسیون چربی (تبدیل چربی به انرژی) توسط کافئین باشد که هر دو نقش مهمی در متابولیسم کلی بدن دارند.