ارابه‌های گیدئون؛ آخرین نفس‌های حقوق بشر در غزه
۱۹ ماه از زمان آغاز جنگ رژیم صهیونیستی علیه غزه در اکتبر ۲۰۲۳ (مهر ۱۴۰۲) می‌گذرد؛ ۲ ماه پس از محاصره کامل غزه و همزمان با مذاکرات آتش‌بس در دوحه، ارابه‌های گیدئون تهاجم نظامی زمینی رژیم صهیونیستی را علیه این منطقه پیش می‌برند.
عملیات ارابه‌های گیدئون چیست؟
کابینه امنیتی رژیم صهیونیستی روز چهارم مه ۲۰۲۵ (۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۴) به اتفاق آرا طرح شوم عملیات ارابه‌های گیدئون Merkavot Gideon را تصویب کرد تا به طرح اشغال دائمی، آوارگی گسترده و گسترش خشونت علیه جمعیت غیرنظامی فلسطینی محاصره‌شده و آواره در غزه مشروعیت بدهد.
یکی از ارکان اصلی این طرح، حذف گسترده فلسطینی‌ها از شمال غزه است؛ هدف و مقیاس این طرح به‌وضوح به آوارگی اجباری و پاکسازی قومی منجر می‌شود و کمک‌های بشردوستانه به این منطقه که در حال حاضر به‌شدت محدود و منجر به قحطی شده است، بیشتر به سلاح تبدیل خواهد شد.
طبق این طرح، تحویل کمک‌ها تنها زمانی از سر گرفته می‌شود که عملیات نظامی آغاز شود و جمعیت آواره شوند؛ حتی در آن زمان، کمک‌ها فقط از طریق پیمانکاران غیرنظامی مورد تایید ارتش رژیم صهیونیستی، در مناطق امن که دریافت‌کنندگان غربالگری می‌شوند، توزیع خواهد شد، اقدامی که گروه‌های حقوق بشری از آن به‌عنوان اجبار و استفاده از کمک‌های بشردوستانه به‌عنوان سلاح جنگی یاد می‌کنند.
عملیات ارابه‌های گیدئون برنامه تهاجم زمینی بزرگ ارتش رژیم صهیونیستی به شمال و جنوب نوار غزه است که با پشتیبانی نیروی هوایی رژیم صهیونیستی انجام می‌شود؛ تهاجمی که صد‌ها فلسطینی را طی روز‌های اخیر قتل‌عام و شبکه مراقبت‌های بهداشتی غزه را بیش از پیش تضعیف کرده است.
ارابه‌های گیدئون همزمان با پایان دومین روز مذاکرات آتش‌بس در دوحه به حرکت درآمدند، زیرا رژیم صهیونیستی تصور می‌کند که با تشدید حمله‌ها در جریان مذاکرات می‌تواند مقاومت فلسطین را تحت فشار قرار دهد.
هدف رژیم صهیونیستی از عملیات ارابه‌های گیدئون چیست؟
ارتش رژیم صهیونیستی ادعا کرد که عملیات تجاوزکارانه ارابه‌های گیدئون را با هدف آزاد کردن زندانیان صهیونیست باقی‌مانده در غزه و در اختیار گرفتن کنترل کامل این منطقه آغاز کرده و ادامه می‌دهد.
یکی از اجزای اصلی و حیاتی این طرح، تخلیه گسترده جمعیت غیرنظامی غزه از مناطق جنگی فعال، ازجمله مناطق شمال غزه و از منطقه بشردوستانه المواسی در غرب خان‌یونس، به مناطق بشردوستانه جدید تعیین‌شده در بخش جنوبی نوار، در جنوب کریدور موراگ است.
رسانه‌های صهیونیستی در آن زمان گزارش دادند این طرح که جنبه‌هایی از آن در حال اجرا است، در صورتی که تا پایان سفر دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا به منطقه در هفته آینده، توافقی برای آزادی زندانیان صهیونیست در غزه حاصل نشود، به‌طور کامل آغاز خواهد شد.
این در حالی است که بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی پیشنهاد‌های جنبش مقاومت فلسطین حماس را برای پایان دادن به جنگ و آزادی زندانیان صهیونیست رد کرد؛ شمار قابل توجهی از ساکنان اراضی اشغالی نیز تاکید دارند که آزاد شدن زندانیان صهیونیست باقی‌مانده در غزه برای او اولویتی ندارد.
مقام‌های صهیونیست ادعا می‌کنند که ارابه‌های گیدئون ماموریتی برای از بین بردن مقاومت و بازپس‌گیری زندانیان صهیونیست است، اما این عملیات نشان‌دهنده تشدید قابل توجه استراتژی مجازات جمعی و اشغال دائمی احتمالی بخشی یا تمام غزه است که از اکتبر ۲۰۲۳ مشخصه جنگ رژیم صهیونیستی علیه این منطقه محصور بوده است.
در عین حال، نتانیاهو یک هفته پیش از شروع عملیات ارابه‌های گیدئون در مورد کوچاندن اجباری ساکنان غزه به خارج از این منطقه موضع‌گیری کرده بود.
او در جلسه کمیته امور خارجی کنست ادعا کرد: ما خانه‌های بیشتری را ویران می‌کنیم؛ آن‌ها جایی برای بازگشت ندارند؛ تنها نتیجه اجتناب‌ناپذیر، تمایل مردم غزه به مهاجرت به خارج از نوار غزه خواهد بود.
رژیم صهیونیستی همچنین برنامه‌هایی برای اجرای بخش B ارابه‌های گیدئون دارد که شامل آتش از زمین، هوا و دریا است.
وزارت جنگ رژیم صهیونیستی در کنار عملیات ارابه‌های گیدئون، از ماه مارس (اسفند/ فروردین) شروع به ساخت سیستمی از استحکامات چندلایه جدید در امتداد مرز غزه و اراضی اشغالی کرد که شامل یک دیوار بتنی جدید و یک مانع اضافی و بازسازی حصار حسگر موجود قبلی و تقویت مانع زیرزمینی است.
نمادگرایی و تبلیغات
انتخاب نام ارابه‌های گیدئون برای عملیات مرگ‌بار علیه غزه، در چارچوب تبلیغات و نمادگرایی رژیم صهیونیستی بوده است.
ارابه‌های گیدئون نامی است که با خشونت تاریخی عجین شده، اما اکنون برای قالب‌بندی یک حمله نظامی مدرن تغییر کاربری داده است.
اصطلاح مرکاوا به معنی ارابه این نمادگرایی را با تهدید در هم می‌آمیزد؛ این نام هم ابزار خشونت جنگی صهیونیست‌ها و هم تانک‌های مرکاوای این رژیم را تداعی می‌کند که دهه‌هاست خانه‌ها و مزرعه‌ها و کسب‌وکارها را در غزه و کرانه باختری ویران می‌کنند.
به گزارش خبرگزاری صهیونیستی یدیعوت آحرونوت، در جریان بحث کابینه در مورد نام عملیات، یکی از وزیران کابینه به طعنه گفته است که باید آن را «بگذارید با فلسطینی‌ها بمیرم» بنامیم که اشاره‌ای شوم به ساکنان باستانی غزه است که فلسطینی‌ها نام خود را از آن‌ها گرفته‌اند.
گفته می‌شود نتانیاهو با وضوح تکان‌دهنده‌ای این پیشنهاد را رد و اعلام کرد: نه، ما نمی‌خواهیم با آن‌ها بمیریم؛ ما می‌خواهیم آن‌ها تنها بمیرند.
این تبادل نظر که بخشی از آن شوخی‌های بی‌معنا و بخشی از آن نیت و قصد نسل‌کشی است، طرز فکری را آشکار می‌کند که در آن خشونت مورد تایید کابینه پنهان شده است و در آن حذف یک ملت نه تنها سیاست، بلکه یک نکته کلیدی است.
از زمان آغاز عملیات ارابه‌های گیدئون در غزه چه گذشت؟
موج حمله‌های بی‌وقفه رژیم صهیونیستی به غزه در چارچوب عملیات ارابه‌های گیدئون قتل‌عام‌های مکرری را رقم زده است.
کادر درمان و خبرنگاران با نرخ نامتناسبی هدف این حمله‌ها قرار گرفته و به شهادت رسیدند؛ بیمارستان‌ها به‌عنوان هدف‌های مکرر ارتش رژیم صهیونیستی در جریان عملیات ارابه‌های گیدئون به شکل گسترده بمباران شدند.
مدیرکل بیمارستان‌های غزه، این تاکتیک را بخشی از اقدام‌های نظام‌مند رژیم صهیونیستی علیه بیمارستان‌ها توصیف کرد.
محاصره بیمارستان اندونزی، این مرکز را غیرفعال کرد؛ بیمارستان العوده در جبالیا در شمال غزه و بیمارستان اروپایی در جنوب غزه هم بمباران شدند.
اردوگاه‌های آوارگان نیز در کانون تجاوز‌های ارابه‌های گیدئون قرار دارند.
گزارش‌های مختلفی وجود دارند که ادعای رژیم صهیونیستی درباره تمرکز عملیات ارابه‌های گیدئون بر مواضع مقاومت فلسطین را رد و تایید می‌کنند که غیرنظامیان به شکل نامتناسبی هدف قرار می‌گیرند.
گروه‌های حقوق بشری و کارشناسان به شکل فزاینده‌ای این عملیات را به چالش کشیده‌اند.
واکنش به عملیات ارابه‌های گیدئون چیست؟
انتقاد‌ها از رژیم صهیونیستی درپی وخامت فزاینده وضعیت غزه در حال افزایش است؛ این در حالی است که گستردگی و تداوم جنایت‌های رژیم صهیونیستی پیش از آغاز عملیات ارابه‌های گیدئون فشار‌های بین‌المللی را بر این رژیم تشدید کرده بود.
جنبش مقاومتی فلسطینی حماس ضمن وحشیانه خواندن عملیات ارابه‌های گیدئون، آن را نقض آشکار قوانین و هنجار‌های بین‌المللی خواند.
حماس عملیات ارابه‌های گیدئون را به استفاده از کمک‌های بشردوستانه به‌عنوان پوششی برای تصرف زمین و آوارگی اجباری متهم و تاکید کرد: این طرح، نادرستی ادعا‌های اسرائیل در مورد توزیع کمک‌ها را آشکار می‌کند و آن را به‌عنوان بخشی از یک استراتژی گسترده‌تر اشغال و پاکسازی قومی مطرح می‌کند.
در همین حال، خانواده‌های زندانیان صهیونیست در غزه که ظاهرا دلیل وجودی این عملیات بوده‌اند، با خشم به ارابه‌های گیدئون واکنش نشان داده‌اند.
بسیاری این طرح را خیانت می‌دانند که زندانیان را برای زمین و منافع سیاسی قربانی می‌کند؛ خشم آن‌ها از اظهارات اخیر بزالل اسموتریچ، وزیر دارایی رژیم صهیونیستی مبنی بر اینکه بازپس‌گیری زندانیان «مهم‌ترین هدف نیست» شعله‌ورتر شد.
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل، گفت که از گسترش حمله رژیم صهیونیستی به غزه نگران شده است و خواهان آتش‌بس فوری شد.
آلمان، یکی از حامیان اصلی رژیم صهیونیستی، نگرانی عمیق خود را در مورد این حمله ابراز کرد.
ژان نوئل بارو، وزیر خارجه فرانسه، خواستار از سرگیری فوری، گسترده و بدون مانع کمک‌رسانی به غزه شد.
سران ایسلند، ایرلند، لوکزامبورگ، مالت، اسلوونی، اسپانیا و نروژ با انتشار بیانیه مشترکی در مورد آنچه «فاجعه انسانی ساخته دست بشر که در مقابل چشمان ما در غزه در حال وقوع است»، به وضعیت غزه واکنش نشان دادند.
تام فلچر، رئیس امور بشردوستانه سازمان ملل، خواستار اقدام قاطع برای جلوگیری از نسل‌کشی در غزه شده است.
وولکر تورک، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل، هم گفت: بمباران‌های اسرائیل با هدف ایجاد تغییر جمعیتی دائمی در غزه انجام می‌شود و نقض قوانین بین‌المللی است.
دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل (OCHA) از چندین جهت از این طرح انتقاد کرده و از مشارکت در اجرای آن خودداری و اظهار کرد: رویکرد اسرائیل تعهد‌های تحت قوانین بین‌المللی آن را نقض می‌کند، خطر‌های امنیتی جدی ایجاد می‌کند و به بسیاری از آسیب‌پذیرترین ساکنان آسیب می‌زند.
امارات هم درخواست‌های آمریکا و رژیم صهیونیستی برای مشارکت در توزیع کمک‌ها در طول این عملیات را رد کرده است.
هلند نیز از اتحادیه اروپا خواست توافقنامه انجمن اتحادیه اروپا و رژیم صهیونیستی را به‌عنوان یک پیمان تجاری مورد تجدیدنظر قرار دهد، زیرا ارابه‌های گیدئون رژیم صهیونیستی قوانین بشردوستانه بین‌المللی در غزه را نقض می‌کند.
این واکنش‌ها نشان می‌دهند که عملیات ارابه‌های گیدئون با انتقاد‌های شدید بیشتری مواجه خواهد شد.
این احتمال هم وجود دارد که دولت ترامپ به این نتیجه برسد که هر آنچه رژیم صهیونیستی می‌تواند از طریق ارابه‌های گیدئون به‌صورت نظامی به دست آورد، لزوما ارزش هزینه برای دیگر منافع آمریکا در منطقه را ندارد.
جنگی بدون پایان؟
ارابه‌های گیدئون نشان‌دهنده یک تغییر اساسی در رویکرد رژیم صهیونیستی در جنگ ویرانگر خود علیه غزه است، از محاصره به تصرف و از تهاجم موقت به اشغال.
گروه‌های حقوق بشری، ناظران بین‌المللی و محققان حقوقی هشدار می‌دهند که این طرح به قلمرویی وارد می‌شود که در آن استراتژی نظامی به پوششی برای پاکسازی قومی و اشغال تبدیل می‌شود.
انتهای پیام/
