تحقیقات جدیدی که توسط دکتر جولیا ماسبریج از موسسه ماسبریج انجام شده، نشان می‌دهد که آینده می‌تواند بر گذشته تأثیر بگذارد؛ موضوعی که تصورش برای بسیاری از ما دشوار است. بیشتر افراد فکر می‌کنند زمان فقط در یک جهت حرکت می‌کند و تصمیمات ما پس از اتخاذ شدن، نهایی می‌شوند، اما این مطالعه جدید داده‌هایی ارائه می‌دهد که نشان می‌دهد تصمیمات آینده ممکن است بر اتفاقات گذشته تأثیرگذار باشند.
این پدیده که به «علت‌مندی معکوس» یا «رتروکازوالیتی» معروف است، فرض می‌کند که نتایج آینده می‌توانند به عقب بازگردند و شرایط فعلی را شکل دهند. مطالعه جدید پیشنهاد می‌کند که طبیعت ممکن است به گونه‌ای عمل کند که حالات بعدی به طور ظریف حالات قبلی را هدایت کنند.
یکی از بخش‌های مهم این تحقیق به پدیده‌ای به نام «مرتب‌سازی مدت‌زمانی با علت‌مندی مبهم (CADS)» مربوط می‌شود که نشان می‌دهد برخی رویدادها قبل از تصمیم نهایی، به دسته‌هایی تقسیم می‌شوند. اگرچه برخی منتقدان معتقدند که این پدیده‌ها هنوز قابل توضیح با فیزیک مرسوم هستند، اما داده‌ها به سمت مکانیزمی اشاره دارند که در آن انتخاب آینده بر اندازه‌گیری‌های قبلی تأثیر می‌گذارد.
این ایده‌ها ریشه در آزمایش‌های پیشین دارند که نشان داده‌اند جهت معمول علت و معلول همیشه برقرار نیست. آزمایش‌های «انتخاب به تأخیر افتاده» نتایج عجیبی داشته‌اند که این نظریه را تقویت می‌کند. محققان تأکید می‌کنند که این پدیده‌ها در زندگی روزمره آشکار نمی‌شوند و معمولاً در شرایط کنترل‌شده و آزمایشگاهی دیده می‌شوند. چارچوب‌های ریاضی مانند «بردار دو حالته» برای توضیح این تأثیرات معکوس توسعه یافته‌اند.
اگر این یافته‌ها تأیید شوند، می‌توانند روش‌های نوآورانه‌ای در فیزیک ایجاد کنند و به درک بهتر نظریه‌های کوانتومی کمک کنند. دکتر ماسبریج در پایان مقاله خود می‌گوید: «هر رویداد با مدت‌زمان متفاوت ممکن است امضای خاص خود را در محاسبات جهانی فضا-زمان داشته باشد.»
این موضوع بحث‌های فلسفی را نیز برانگیخته است، چرا که مفهوم زمان خطی و جدا بودن گذشته، حال و آینده را به چالش می‌کشد. برخی نظریه‌ها حتی پیشنهاد می‌کنند که گذشته و آینده به هم پیوسته‌اند و زمان به صورت یک کل واحد وجود دارد.
با وجود این، فیزیکدانان خواستار آزمایش‌های بیشتر و بررسی دقیق‌تر این پدیده‌ها هستند تا از صحت نتایج اطمینان حاصل شود و عوامل خارجی که ممکن است نتایج را تحت تأثیر قرار دهند، شناسایی شوند. اگر این پدیده‌ها به طور قطعی اثبات شوند، می‌توانند انقلابی در درک ما از زمان و علت و معلول ایجاد کنند و شاید روزی به فناوری‌های جدید یا حل معماهای نظریه‌های کوانتومی کمک کنند.
مطالعه مذکور در مجله Applied Physics Research منتشر شده و همچنان موضوعی بحث‌برانگیز و جذاب برای دانشمندان و فیلسوفان است که به دنبال درک عمیق‌تر ماهیت زمان و واقعیت هستند.
