دکتر آگوستو سزار اف. دی مورائس، استاد اپیدمیولوژی مرکز علوم بهداشتی دانشگاه تگزاس و نویسنده اصلی این پژوهش، میگوید: «از آنجا که دوران نوجوانی زمان مهمی برای رشد مغز به شمار می‌روند، این یافته‌ها بسیار نگران‌کننده‌اند.»
محققان پس از بررسی اسکن مغزی بیش از سه هزار و ۳۰۰ نوجوان، متوجه شدند در نوجوانانی که چاقی شکمی دارند، چندین ناحیه مغز به شکل قابل‌توجهی حجیم‌تر است. به طور خاص، ناحیه هیپوکامپوس که برای حافظه و یادگیری حیاتی است، تقریبا ۶.۶ درصد بزرگ‌تر و ناحیه آمیگدالا که احساساتی مانند ترس و شادی را تنظیم می‌کند، حدود ۴.۳ درصد بزرگ‌تر بود.
این نتایج نگرانی‌هایی را در مورد تاثیر چاقی بر توانایی‌های شناختی نوجوانان، چه اکنون و چه در آینده، به وجود می‌آورد.
دکتر مورائس میگوید: «یافته‌های ما نشان می‌دهد که چاقی، به‌ویژه چاقی شکمی، می‌تواند یادگیری، حافظه و کنترل احساسات نوجوانان را مختل کند. آنچه مرا نگران می‌کند، این است که این تغییرات در سنین ۱۳ یا ۱۴ سالگی در حال رخ دادن‌اند و ممکن است در آینده بر آن‌ها تاثیر بگذارد. حتی احتمال دارد که در سنین بالاتر در معرض خطر مشکلات حافظه یا زوال عقل قرار بگیرند.»
این مطالعه همچنین اشاره کرد که نوجوانان ساکن مناطق با فرصت‌های کمتر (مناطق کم‌درآمد با دسترسی محدود به منابع آموزشی و اجتماعی) نسبت به نوجوانان ساکن مناطق با فرصت‌های بیشتر (مناطق با امکانات بهتر یا دسترسی به منابع بیشتر) در برخی نواحی کلیدی مغز، رشد کمتری دارند.
مورائس میگوید که این تحقیق نیاز فوری به توجه به نابرابری‌های اجتماعی و خطرات سلامتی را به منظور حمایت از رفاه جسمی و همچنین رشد مغزی مناسب جوانان، برجسته می‌کند و می‌افزاید: «به همین دلیل است که ما معتقدیم ترویج عادات سالم‌تر در سنین پایین بسیار مهم است، نه فقط برای سلامتی جسم، بلکه برای سلامتی مغز. پیشگیری یا درمان چاقی نوجوانان تنها سلامت جسمی آنان را بهبود نمی‌بخشد، بلکه به سلامت مغزی آنان نیز کمک می‌کند.»
این یافته‌ها با تحقیقات قبلی که نشان داده بودند چاقی می‌تواند به تفاوت‌های ساختاری و عملکردی مغز در کودکان و نوجوانان منجر شود، هم‌راستا است. برای مثال، یک مطالعه در سال ۲۰۲۳ گزارش داد که نوجوانان چاق نسبت به همسالان لاغر خود، در عملکرد شناختی و ساختار مغزی تفاوت‌های آشکاری نشان دادند.
