به گزارش ایتنا و به نقل از تک‌اسپات، این تحول سریع نشان‌دهنده ماهیت پویای بازار کار در حوزه فناوری است که در آن نقش‌ها به‌سرعت ظهور کرده و به همان سرعت ناپدید می‌شوند.
مهندسی پرامپت زمانی فرصتی جذاب برای ورود آسان به دنیای هوش مصنوعی بود. این نقش بدون نیاز به دانش فنی یا تجربه برنامه‌نویسی، افراد را قادر می‌ساخت تا با طراحی پرسش‌ها و ورودی‌های مؤثر برای مدل‌های زبانی بزرگ (LLM)، عملکرد آنها را بهینه کنند. در سال ۲۰۲۳، بازار مهندسی پرامپت در آمریکای شمالی ۷۵/۵ میلیون دلار ارزش‌گذاری شد و به‌سرعت رشد می‌کرد.
اما این تب و تاب دوام نداشت. امروز، مهارت پرامپت‌نویسی از حالت شغلی مجزا خارج شده و اکنون به‌عنوان یکی از وظایف عادی در مشاغل مرتبط با هوش مصنوعی تلقی می‌شود. برخی شرکت‌ها حتی از خودِ AI برای تولید پرامپت‌های جدید استفاده می‌کنند. در واقع، این مهارت اکنون بخشی از کار روزمره بسیاری از مشاغل فنی شده و ارزش شغلی مستقل خود را از دست داده است.
اکنون بازار کار هوش مصنوعی به‌سوی نقش‌های تخصصی‌تر مانند مهندس یادگیری ماشین و توسعه‌دهنده مدل‌های زبانی حرکت کرده است. تقاضا برای این مشاغل به‌طور چشمگیری افزایش یافته است، در حالی که فرصت‌ها برای افراد بدون مهارت برنامه‌نویسی در حال کاهش است.
افرادی که به دنبال فرصت‌های جدید هستند، ممکن است مسیرهایی مانند تأسیس استارتاپ یا ورود به مشاوره مدیریت را مناسب‌تر بیابند. موقعیت‌های مشاوره‌ای، که در آن پیاده‌سازی هوش مصنوعی اهمیت فزاینده‌ای دارد، اکنون ۱۲/۴ درصد از مشاغل مرتبط با AI را تشکیل می‌دهند.
