جزیره خصوصی جفری اپستین؛ مرکز حلقه بین‌المللی قاچاق انسان و کودک‌آزاری

خبرگزاری میزان –

سنت جیمز کوچک در جزایر ویرجین آمریکا یا همان جزیره خصوصی جفری اپستین، مرکز حلقه بین‌المللی قاچاق جنسی بوده است.

به گزارش ایندیپندنت، جزیره ۷۵ هکتاری سنت جیمز کوچک یکی از املاک متعدد جفری اپستین، میلیاردر آمریکایی میزبان مهمان‌هایی از سراسر جهان و از بالاترین رده‌های جامعه بود: افراد مشهور، اعضای خانواده‌های سلطنتی، … با یک جت خصوصی وارد این جزیره می‌شدند.

در حالی که اپستین دوست داشت این جزیره را سنت جف کوچک بنامد، مردم محلی به آن «جزیره کودک‌آزاران» می‌گفتند.

در شکایت کیفری دادستانی کل جزایر ویرجین، این جزیره به‌عنوان «مخفیگاه و پناهگاهی عالی برای قاچاق زنان جوان و دخترن زیر سن قانونی برای بردگی جنسی، کودک‌آزاری و تجاوز جنسی» توصیف شده است.

در این شکایت آمده است: اپستین و همکارانش در این جزیره می‌توانستند از شناسایی فعالیت‌های غیرقانونی خود توسط مقام‌های جزایر ویرجین و اجرای قانون فدرال جلوگیری کنند و مانع از خروج آزادانه زنان جوان و دختران زیر سن قانونی و فرار از سوءاستفاده شوند.

دادستانی جزیره سنت جیمز کوچک در دادگاه پرونده قاچاق جنسی گیسلاین مکسول (زنی که همراه اپستین یک شبکه قاچاق انسان تشکیل داده بود) حضور داشت؛ مکسول که با پنج اتهام قاچاق جنسی روبه رو بود، در سال ۲۰۲۲ به ۲۰ سال زندان و پرداخت ۷۵۰ هزار دلار جریمه محکوم شد.

سنت جیمز کوچک در نهایت در مه ۲۰۲۳ (اردیبهشت ۱۴۰۲)، به یک سرمایه‌گذار آمریکایی با قیمتی کمتر از نصف قیمت درخواستی اولیه‌اش فروخته شد، با این امید که آن را به یک تفرجگاه تجملاتی تبدیل کنند.

جزیره سنت جیمز کوچک کجاست؟

سنت جیمز کوچک، جزیره‌ای کوچک از جزایر ویرجین آمریکا است که در نزدیکی نوک جنوب شرقی سنت توماس، یکی از سه جزیره اصلی مجمع‌الجزایر کارائیب، قرار دارد.

آمریکا جزایر ویرجین را در اوج جنگ جهانی اول از دانمارک خرید تا از آن به‌عنوان پایگاه زیردریایی آلمان جلوگیری کند.

در حال حاضر بسیاری از کارشناسان مالی، جزایر ویرجین را به‌عنوان یک پناهگاه مالیاتی می‌دانند که تخفیف‌های زیادی در مالیات شرکت‌ها و مالیات بر درآمد شخصی برای شرکت‌های مستقر در آنجا در نظر گرفته شده است.

نام اپستین در سال ۲۰۱۰، پس از نخستین محکومیتش به جرم فحشای کودکان در سال ۲۰۰۸، در جزایر ویرجین به‌عنوان یک مجرم جنسی ثبت شد؛ وی همچنین شرکت‌های صوری خود را در یک دفتر کوچک و بدون نام و نشان در یک مرکز خرید ساحلی در سنت توماس مستقر کرد.

اپستین از سال ۲۰۰۷، برنامه عظیمی از ساخت‌وساز و بازسازی در جزیره را آغاز کرد که سوءظن مقام‌های محلی را برانگیخت؛ درپی این ساخت‌وسازها مساحت مجتمع اصلی وی تقریبا ۲ برابر شد.

عکس‌های ماهواره‌ای شبکه‌ای گسترده از تراس‌ها، کلبه‌ها، خانه‌های ساحلی، استخرها، اسکله‌ها، ساختمان‌های خدماتی، یک باند فرود هلیکوپتر، یک زمین تنیس، سرسره‌ها، نوعی دریاچه یا تالاب محصور و کلبه‌های مختلف با کاربری نامشخص را نشان می‌دهند که همگی توسط جاده‌های پوشیده از نخل به هم متصل شده‌اند؛ طبق گزارش‌ها، سفر در سراسر جزیره حدود پنج دقیقه طول می‌کشید.

اپستین در سال ۲۰۱۶ سنت جیمز بزرگ، جزیره همسایه را که تقریبا ۲ برابر بزرگ‌تر از سنت جیمز کوچک بود، خرید.

زندگی در این جزیره چگونه بود؟

براساس گزارش‌ها، سنت جیمز کوچک همیشه پر از زنان جوان و دخترانی بود که مکسول با قایقش به آنجا می‌آورد.

این جزیره حدود ۷۰ کارمند داشت، از متصدیان زمین و باغبان گرفته تا زنان رختشوی و کاپیتان‌های قایق‌های آماده به‌کار؛ آن‌ها که لباس‌های فرم می‌پوشیدند، دستور گرفته بودند که هنگام انجام کار از دید اپستین دور بمانند.

ضمن اینکه تردد آن‌ها به ۲ دفتر اپستین در ساختمان اصلی ممنوع بود.

به گزارش لس‌آنجلس تایمز، اپستین همچنین به «گنج دزدان دریایی» علاقه داشت، نامی که او برای بطری‌های قدیمی رم و ظروف سفالی یافت‌شده در اطراف جزیره به‌کار می‌برد.

همیشه مهمان‌های مشهور در سنت جیمز کوچک حضور داشتند؛ ازجمله نام‌های مشهوری که گفته می‌شود اپستین میزبان آن‌ها بوده است، می‌توان به استیون هاوکینگ، فیزیکدان نظری، لارنس کراوس، برنده جایزه نوبل، کریس تاکر، کمدین، لس وکسنر، موسس ویکتوریا سکرت، نائومی کمپبل، مدل، لرد پیتر مندلسون، دستیار سابق تونی بلر و اندرو، عضو خاندان سلطنتی، اشاره کرد.

براساس برخی گزارش‌ها، بیل کلینتون، رئیس‌جمهور اسبق آمریکا نیز مهمان اپستین بوده است، اگرچه وی حضورش در آنجا را انکار می‌کند.

دونالد ترامپ نیز با یکی از جت‌های شخصی اپستین پرواز کرده است، اما مشخص نیست که آیا او از این جزیره بازدید کرده است یا خیر.

در طول سال‌ها، نام چهره‌های مشهور به‌طور علنی با اپستین مرتبط شده است؛ در میان فهرست ۱۰۰ نفری که در اسناد قانونی مرتبط با اپستین در ژانویه ۲۰۲۴ (دی ۱۴۰۲) منتشر شد، نام‌های اندرو، عضو خانواده سلطنتی انگلیس و بیل کلینتون به چشم می‌خورد.

وزارت دادگستری آمریکا اعلام کرد که قصد دارد به‌زودی بخش‌های بیشتری از پرونده اپستین را منتشر کند؛ پم باندی، دادستان کل آمریکا اعلام کرد که جزئیات «بسیار بیمارگونه» است.

مردم محلی در سنت توماس از همان ابتدا، با لحنی ناراضی درباره فعالیت‌های اپستین حرف می‌زدند و جت‌های خصوصی او را «لولیتا اکسپرس» می‌نامیدند.

به همین دلیل تردیدی وجود ندارد که دولت آمریکا از ابتدا موضوع قاچاق جنسی اپستین آگاه بوده است.

واقعا در جزیره اپستین چه اتفاقی افتاد؟

این موضوع چندین پرونده قضایی در جریان است، اما اتهام‌ها تکان‌دهنده هستند.

طبق دادخواستی که توسط ویرجینیا جیوفر، شاکی اندرو، ثبت شده است، جزیره سنت جیمز کوچک مرکز یک طرح جهانی برای جذب نیرو بود که در آن استخدام‌کنندگانی که برای اپستین کار می‌کردند، زنان جوانی را که مستعد سوءاستفاده بودند، هدف قرار می‌دادند، با امید‌ها و ترس‌های آن‌ها بازی می‌کردند، آن‌ها را با نمایش قدرت و ثروت گسترده خیره می‌کردند و سپس از آن‌ها استثمار جنسی کرده و در عین حال با تهدید و باج‌گیری نگه می‌داشتند.

در این دادخواست، جزیره سنت جیمز کوچک فقط یک گام در شبکه جهانی پرواز‌های خصوصی توصیف شده بود که قربانیان قاچاق جنسی را به لندن، پاریس، گرانادا، سنت لوئیس، پالم بیچ، آتلانتیک سیتی و فراتر از آن منتقل می‌کرد.

جیوفر گفت که اندرو در سن ۱۷ سالگی در جزیره سنت جیمز کوچک به وی تجاوز جنسی کرد.

اگرچه اندرو ابتدا این موضوع را انکار کرد، اما در سال ۲۰۲۲، موافقت کرد که این دعوی را در خارج از دادگاه با مبلغی نامعلوم و بدون پذیرش مسئولیت، حل‌وفصل کند.

جیوفر شنبه ۲۶ آوریل ۲۰۲۵ (۶ اردیبهشت ۱۴۰۴) در خانه‌اش در استرالیا خودکشی کرد؛ وی ۴۱ ساله بود.

 

اندرو در ژانویه ۲۰۲۵ (دی گذشته) پس از آنکه ایمیل‌های منتشرشده در اسناد دادگاه انگلیس نشان داد که وی مدت طولانی‌تری از آنچه قبلا اعتراف کرده بود با اپستین در ارتباط بوده است، دوباره به تیتر خبر‌ها بازگشت.

ایمیل‌های بین اندرو و اپستین که به دادگاهی در لندن تحویل داده شده است، نشان می‌دهد که آن‌ها دست‌کم تا اواخر فوریه ۲۰۱۱ (اسفند ۱۳۸۹)، همچنان پیام رد و بدل می‌کردند.

دفتر دادستان کل جزایر ویرجین ادعا‌های مطرح‌شده در دادخواست جیوفر را تکرار کرد و گفت: شرکت اپستین بین سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۹، دختران زیر سن قانونی و زنان جوان را به جزایر ویرجین منتقل می‌کرد و سپس آن‌ها را از طریق بالگرد یا کشتی خصوصی به سنت جیمز کوچک می‌بردند، جایی که آن‌ها در معرض بردگی جنسی قرار می‌گرفتند و به فعالیت جنسی تجاری و کار اجباری وادار می‌شدند.

در این دادخواست همچنین آمده است: اپستین برای دستیابی به اهداف غیرقانونی خود، با چندین متهم و دیگران (اعم از شرکت‌ها و افراد) که مایل به شرکت در فعالیت مجرمانه اپستین، تسهیل و پنهان کردن آن در ازای اعطای مزایای مالی و دیگر مزایا ازجمله خدمات جنسی و کار اجباری از قربانیان توسط اپستین بودند، ارتباط برقرار کرد.

 

برخی از این قربانیان ۱۲ سال سن داشتند.

در شکایت یادشده آمده است که سنت جیمز کوچک به‌عنوان زندانی برای قربانیان عمل می‌کرد و اپستین تمام ارتباطات آن‌ها را با دنیای خارج کنترل می‌کرد.

چرا کسی کاری نکرد؟

اپستین به‌عنوان یک مجرم جنسی، موظف بود هر سال خود را معرفی کند و نامش را ثبت کند؛ مقام‌های جزایر ویرجین در سال ۲۰۱۸ سعی کردند برای تایید آدرسش از جزیره بازدید کنند.

اپستین از ورود ماموران به اسکله خودداری کرد و اصرار داشت که آن‌ها را در دفتر خود در سنت توماس ملاقات کند؛ وی همچنین کارمندان را مجبور به امضای توافق‌نامه‌های محرمانگی کرد که آن‌ها را از صحبت با مجریان قانون منع و ملزم می‌کرد هرگونه پرسشی را به اپستین گزارش دهند.

در عین حال، هم سنت جیمز کوچک و هم سنت جیمز بزرگ به دلیل صخره‌های مرجانی و حیات وحش خود، مناطق حفاظت‌شده از ورود و دید هستند.

جریمه‌های هزاران دلاری زیست‌محیطی هم برای اپستین پولی نبود که پرداخت نشدن آن‌ها بهانه برای بازرسی از سنت جیمز کوچک باشد.

یک شراکت مجرمانه

جزایر ویرجین در دسامبر ۲۰۲۲ (آذر ۱۴۰۱)، در دادگاه فدرال نیویورک علیه جی‌پی‌مورگان چیس شکایتی را مطرح و ادعا کرد که این بانک در کمک به اپستین برای قاچاق زنان و دختران آسیب‌پذیر به بردگی جنسی در ۲ جزیره خلوت، همدست بوده است.

دادستان کل اعلام کرد که جی‌پی‌مورگان به مسیر پرداخت پول را برای اپستین فراهم می‌کرد.

وکلای این دادخواست گفتند که اپستین حتی پس از اینکه این کودک‌آزار به‌عنوان یک متجاوز جنسی کودک «علامت قرمز» دریافت کرده بود، سالانه ۷۵۰ هزار دلار پول نقد از حساب‌های خود در جی‌پی‌مورگان برداشت می‌کرد.

صدور احضاریه برای مدیران ارشد جی‌پی‌مورگان و دیگر چهره‌های سرشناس در اوایل سال ۲۰۲۳، آغاز شد؛ در میان آن‌ها نام جیمی دیمون، مدیرعامل JPMorgan، ایلان ماسک، مدیرعامل تسلا و مالک توییتر و لری پیج و سرگئی برین، موسس‌های گوگل قرار داشت.

جی‌پی‌مورگان در سپتامبر ۲۰۲۳ (شهریور ۱۴۰۲)، چند هفته پیش از اینکه پرونده به دادگاه برود، اعلام کرد که پرونده را با ۷۵ میلیون دلار حل‌وفصل کرده است، بدون اینکه تقصیر خود را بپذیرد.

در بیانیه این بانک ادعا شد که ۵۵ میلیون دلار به خیریه‌ها و سازمان‌های مبارزه با قاچاق انسان در جزایر ویرجین و ۲۰ میلیون دلار برای پوشش هزینه‌های قانونی قلمرو جزیره پرداخت خواهد کرد.

 

چه اتفاقی برای سنت جیمز کوچک خواهد افتاد؟

اپستین در سال ۲۰۱۹ در زندان درگذشت، اتفاقی که مقام‌های آمریکایی آن را خودکشی اعلام کردند.

دولت آمریکا در ژوئن ۲۰۲۳ (خرداد/ تیر ۱۴۰۲)، گزارشی را شامل فهرستی از اشتباه‌های منجر به مرگ اپستین فاش کرد، اما ارزیابی اولیه را تایید کرد.

پس از آن، برای تقریبا ۲ سال، سرنوشت سنت جیمز کوچک و سنت جیمز بزرگ در هاله‌ای از ابهام قرار داشت، زیرا دولت جزایر ویرجین از قاضی خواست تا کنترل دارایی‌های قدیمی اپستین را به آن‌ها واگذار کند.

نمایندگان اپستین با این درخواست مخالفت کرده و مدعی شدند می‌خواهند از دارایی‌های وی برای ایجاد یک صندوق امداد برای قربانیان تجاوز جنسی استفاده کنند و از دولت خواستند تا ۲ جزیره وی را از حالت مسدود خارج کند تا بتوانند آن‌ها را بفروشند.

جزایر ویرجین در نوامبر ۲۰۲۲ (آبان ۱۴۰۱)، با نمایندگان اپستین به توافق رسیدند که ۱۰۵ میلیون دلار به دولت و نیمی از درآمد حاصل از فروش نهایی جزایر، به علاوه ۴۵۰ هزار دلار برای تعمیر آسیب‌های زیست‌محیطی بپردازد.

مقام‌های ویرجین گفتند که اپستین بقایای سازه‌های استعماری قدیمی دوران برده‌داری را حذف کرده است.

با هموار شدن مسیر فروش، یک سرمایه‌گذار آمریکایی در مه ۲۰۲۳ اعلام کرد که هر ۲ جزیره را به قیمت ۶۰ میلیون دلار خریداری خواهد کرد، با این امید که تا پایان سال ۲۰۲۵ یک اقامتگاه مجلل ۲۵ اتاقه افتتاح کند.

این پول کمتر از نصف قیمت درخواستی ۱۲۵ میلیون دلاری بود که در ابتدا برای این جزایر در نظر گرفته شده بود.

در این میان، جزیره سنت جیمز کوچک به مکانی محبوب برای اینفلوئنسر‌های رسانه‌های اجتماعی و گردشگران شهری تبدیل شده است که سعی در دسترسی به جزیره و ساخت ویدیو دارند.

انتهای پیام/