۷۷ سال پس از نکبت؛ خاطره پاک نشدنی از حافظه جمعی فلسطینیان
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، هنگامی که نیروهای گارد سلطنتی انگلستان، نیمه شب ۱۴ می ۱۹۴۸ خاک فلسطین را ترک کردند، رژیمی در فلسطین اعلام موجودیت کرد که تمام حد نصاب‌های جنایت را در تاریخ بشریت از آن خود کرد. در این تاریخ، روندی از جنایت و خونریزی آغاز شد که با حمایت جهانخواران تا کنون ادامه یافته است؛ روندی که طی دو سال گذشته در غزۀ تحت محاصره، به نکبتی جدید نزدیک می شود.
آغاز روند اشغالگری سرزمین فلسطین
جنبش صهیونیسم- که سال ۱۸۹۷ در بال سوئیس تأسیس شد- دهه‌ها قبل از آن تاریخ فعالیت خود را آغاز کرده بود. نقطۀ کانونی حرکت صهیونیست‌ها برای اشغال فلسطین، ایجاد شهرک‌های صهیونیست نشین در فلسطین بود. شهرک‌هایی که بنیان تأسیس آنها، اشغالگری است.
ساخت نخستین شهرک‌های صهیونیست‌نشین، به دورۀ حاکمیت دولت عثمانی بر فلسطین، پس از کنفرانس لندن در سال ۱۸۴۰ باز می‌گردد. این دوره- که برخی آن را دورۀ «شهرک‌سازی روچیلدی» می نامند- تا اواخر دهۀ ۱۸۸۰ میلادی ادامه یافت. برهه‌ای که طی آن ۳۹ شهرک در فلسطین تأسیس شد تا ۱۲ هزار صهیونیست در آنها ساکن شوند.
این فرآیند، پس از تأسیس جنبش صهیونیسم، در آخرین سال‌های قرن ۱۹ میلادی و اعلام تأسیس وطن قوم یهود در فلسطین، جنبۀ علنی پیدا کرد. زمانی که پس از دو دهه رایزنی‌های مؤسسان جنبش صهیونیسم و در رأس آنها «تئودور هرتزل»، به صدور اعلامیۀ «بالفور» در سال ۱۹۱۷ ختم شد. اعلامیه‌ای که در آن انگلستان رسماً متعهد به محقق ساختن هدف جنبش صهیونیسم، یعنی تأسیس وطن قوم یهود در فلسطین با اشغال این سرزمین، شد.
موج جدی مهاجرت صهیونیست‌ها به فلسطین در این دوره- که به دورۀ قیمومیت مشهور است- آغاز شد. انگلستان که قرار بود، شرایط تأسیس دولت فلسطین را در این سرزمین فراهم کند، مسیر مخالف را در پیش گرفت و با کنار زدن فلسطینی‌ها، صهیونیست‌ها را در فلسطین مستقر کرد؛ به گونه‌ای که جمعیت صهیونیست‌های فلسطین از حدود ۵% جمعیت فلسطین در آغاز دورۀ قیمومیت انگلستان بر این کشور، در زمان اعلام موجودیت رژیم جعلی صهیونیستی در سال ۱۹۴۸ به ۳۰% جمعیت ساکن در فلسطین رسید.
آغاز جنایت های سازمان یافته صهیونیست‌ها در سرزمین فلسطین
جدای از قتل عام ها و کشتارهایی که صهیونیست‌ها در دورۀ قیمومیت در فلسطین مرتکب شدند، آغاز جنایت اصلی و شروع روند جنایت سازمان یافته، از زمان اعلام تأسیس رژیم صهیونیستی بود. صهیونیست‌ها در همین برهه با حمایت کشورهای غربی، روند پاکسازی قومی را در فلسطین آغاز کردند. با اعلام موجودیت رژیم منحوس صهیونیستی، بیش از ۵۰۰ روستا و قصبۀ فلسطینی اشغال شد. اشغال این روستاها و قصبات، با کشتار، سوزاندن خانه‌ها و کوچ اجباری همراه شد. براساس آماری که سازمان ملل اعلام کرد، حدود ۹۰۰ هزار فلسطینی در این سال مجبور به کوچ اجباری شدند. اما آمار شهدای فلسطینی در این روز به هیچ وجه مشخص نیست. طبق آمار اعلام مرکز آمار تشکیلات خودگردان، تا سال ۲۰۲۳، پیش از عملیات طوفان الاقصی ۱۵۰ هزار فلسطینی در این سرزمین به شهادت رسیدند.
نکبت سازی جدید صهیونیست ها در نوار غزه
«نکبت» سال ۱۹۴۸، هر سال از سوی فلسطینی‌ها به تمام جهان یادآوری می شود اما با حمایت جهانخواران، این روند اشغال و نکبت طی این ۷۷ سال ادامه داشته است و امروز در آستانۀ نکبتی جدید قرار گرفته است.
صهیونیست‌ها که با کلان طرح «نیل تا فرات» پروژه خود را آغاز کردند، از هر فرصتی برای توسعۀ جغرافیای کنونی تا رسیدن به هدف کلان طرح خود بهره برده‌اند. حال در شرایطی که در جریان عملیات «طوفان الاقصی» موجودیت آنها به خطر افتاد، باز هم با حمایت آمریکای جنایتکار و اروپای جهانخوار، به دنبال نکبت جدیدی در فلسطین هستند؛ نکبتی که این روزها با جنایت در غزه در حال رقم خوردن است.
در جریان قریب به ۸۰۰ روز جنگ یک طرفه در غزه، دستگاه جنگی رژیم صهیونیستی با کمک مستمر آمریکا و غرب، ارتش تا بن دندان مسلح صهیونیستی با به کارگیری آخرین و پیشرفته‌ترین دستاوردهای نظامی موجود در جهان امروز، بیش از ۹۰% زیرساخت‌های غزه را از بین برده‌اند. در مناطقی در شمال غزه بیش از ۷۰% ساختمان‌ها تخریب شده‌اند. اگر در سال ۱۹۴۸، حدود ۹۰۰ هزار فلسطینی آواره شدند، امروز در غزه، حدود ۲ میلیون و ۲۰۰ هزار فلسطینی آواره و گرسنه‌اند. جمعیتی که با طرح «ترامپ» به دنبال کوچاندن همۀ آنها هستند. قریب ۶۰ هزار شهید و ۱۵ هزار مفقود که همۀ آنها نیز شهید شده‌اند، هنوز پیکرهایشان از زیر آوار بیرون نیامده است. این عدد تقریبا برابر با نیمی از کل شهدای فلسطین از سال ۱۹۴۸ تا پیش از عملیات طوفان الاقصی است.
نکبت امروز غزه بسی بزرگتر از «نکبت» سال ۱۹۴۸ است. نکبتی که با سکوت تمام جهان غرب و جامعۀ بین‌المللی هر روز به اجرا نزدیک‌تر می‌شود. اما آنچه از نگاه مادی‌نگر غرب و صهیونیسم جهانخوار هیچ‌گاه قابل فهم نیست، اثر خون شهیدانی است که پایان رژیم صهیونیستی و حامیان جنایت‌ساز آن را رقم خواهد زد.
انتهای پیام/
