به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، محمد جواد توکلی کارشناس و پژوهشگر اقتصادی در یادداشتی با عنوان ” الزامات تحقق سرمایه گذاری برای تولید” نوشت: سال ۱۴۰۴ مزین به نام سال سرمایه گذاری برای تولید شد. دستیابی به این هدف نیازمند تحقق امور زیر است. مهمترین پیش نیاز سرمایه گذاری برای تولید، ایجاد ثبات اقتصادی است. ثبات اقتصادی زمانی محقق می‌شود که وضعیت اقتصادی آرام و پیش‌بینی پذیر باشد.
حفظ ارزش پول ملی و پرهیز از وارد کردن شوک ارزی به بدن نحیف تولید نیز شرط دیگری برای تحقق سرمایه گذاری است. مشارکت جدی نظام بانکی در تامین سرمایه و حتی سرمایه گذاری مستقیم در تولید و نه در فعالیت های نامولد نیز بسیار ضروری است ، چرا که بودجه عمرانی دولت محدود است و نظام بانکی با خلق پول گسترده نقدینگی هنگفتی در اختیار دارد که اگر وارد تولید شود، رشد سریع تولید را بدنبال دارد.
سرمایه گذاری متمرکز دولت در بخشهای پیش ران از جمله حمل و نقل ریلی و مسکن زمینه سرمایه گذاری مردم را هم فراهم می‌کند. برای شکل‌گیری سرمایه گذاری مولد، باید هزینه فعالیت های غیر مولد را با استفاده از ابزارهای مالیاتی همچون مالیات بر عابدی سرمایه بالا برد.
دو کلان راهبرد سرمایه‌گذاری برای تولید
برای تحقق سرمایه گذاری در تولید دو کلان راهبرد بیشتر وجود ندارد: سودآور کردن تولید به معنای فعالیتی که ارزش افزوده مثبت برای جامعه دارد؛ پرهزینه کردن فعالیت غیرتولیدی به معنای هر فعالیتی که ارزش افزوده مثبت برای جامعه ندارد.
هم‌اکنون تولید هزینه زیادی دارد و فعالیت غیرمولد بسیار سودآور است. این روند باید معکوس شود. برای سودآورسازی تولید می‌توان اقداماتی همچون ایجاد زیرساخت های تولید، افزایش معافیت مالیاتی تولید، تثبیت ارزش پول ملی، ممانعت از شوک ارزی، کاهش مقررات دست و پاگیر، تسهیل صادرات محصول تولیدی، اعطای تسهیلات مشارکتی، اعطای یارانه تولید، تخصیص مشوق صادراتی، و حذف وابستگی یارانه به قیمت انرژی انجام داد.
برای پرهزینه کردن فعالیت غیرمولد می‌توان اقداماتی همچون دریافت مالیات بر عایدی سرمایه، اخذ مالیات بر خانه‌های خالی، از بین بردن خلق پول از هیچ، حذف فروش دلاری نهاده تولید، مقابله جدی با قاچاق و پول‌شویی، ایجاد سامانه مودیان و پایانه‌های فروشگاهی برای جلوگیری از فرار مالیاتی، کاهش تعدد کارت‌های بانکی، انحلال بانک‌های غیرمولد و صفرکردن نرخ بهره بانکی را انجام داد. البته فهرست راهکارها به موارد بالا محدود نمی‌شود.
گذشته از آنکه باید برای هر راهکار یک بسته اجرایی داشت که در آن هم هدف گذاری کمی مشخصی صورت گیرد و هم وظایف دستگاه های حاکمیتی به دقت مشخص شود و برای اقدام پاداش تعیین شود و ترک فعل جرم انگاری شود.
انتهای پیام/
