برنامه‌های چت هوش مصنوعی از فناوری پردازش زبان طبیعی برای شبیه‌سازی تعاملات انسانی استفاده می‌کنند و به کاربران این امکان را می‌دهند که با شخصیت‌های قابل تنظیم ارتباط برقرار کنند. به عنوان مثال، کودکان می‌توانند از گفت‌وگو با شخصیت‌هایی مانند هری استایلز، پیتر پارکر یا پرسی جکسون لذت ببرند.
با این حال، دسترسی آسان و جذابیت این برنامه‌ها نگرانی‌های امنیتی قابل توجهی به‌ویژه برای کاربران جوان‌تر به همراه دارد.
خطرات احتمالی
این برنامه‌ها خطرات متعددی دارند، از جمله نگرانی‌هایی در زمینه حریم خصوصی، گمراهی با اطلاعات نادرست، وابستگی عاطفی به شخصیت‌های مجازی، محتوای نامناسب و احتمال سوءاستفاده توسط کلاهبرداران.
علیرغم اینکه والدین می‌توانند تلاش کنند تا دسترسی به این برنامه‌ها را محدود کنند، کودکان اغلب با استفاده از روش‌های مختلف این محدودیت‌ها را دور می‌زنند. این مسأله اهمیت اعتماد و ارتباط صحیح را برجسته می‌کند، چرا که حفاظت فنی نمی‌تواند جایگزین ارتباطات انسانی شود.
این برنامه‌ها ممکن است داده‌های کاربران از جمله جزئیات شخصی و تاریخچه چت را جمع‌آوری کنند که می‌تواند بدون رضایت افراد مورد سوءاستفاده قرار گیرد یا به اشتراک گذاشته شود. این موضوع می‌تواند کودکان را در معرض خطر نشت اطلاعات و سوءاستفاده قرار دهد.
همچنین، چت‌بات‌های هوشمند ممکن است اطلاعات نادرستی ارائه دهند که کودکان بدون تأیید ممکن است آن را پذیرفته و به‌عنوان حقیقت در نظر بگیرند. این خطر به‌ویژه در مورد کودکان که به پاسخ‌های هوش مصنوعی اعتماد بیشتری دارند، جدی‌تر است.
علاوه بر این، کودکان ممکن است ارتباط عاطفی عمیقی با شخصیت‌های مجازی برقرار کنند و آنها را به‌عنوان جایگزینی برای روابط انسانی در نظر بگیرند. این موضوع می‌تواند تأثیر منفی بر رشد اجتماعی آنها داشته باشد، زیرا هوش مصنوعی فاقد همدلی و عمق عاطفی است که در روابط انسانی وجود دارد. همچنین، کودکان ممکن است در معرض محتوای نامناسب یا مستهجن قرار بگیرند.
آموزش به کودکان
بهترین کاری که والدین می‌توانند انجام دهند، این است که فرزندان خود را در مورد هوش مصنوعی آگاه کنند، محدودیت‌های روشنی برای استفاده از آن تعیین کنند و تفکر انتقادی را برای تجزیه و تحلیل پاسخ‌های هوش مصنوعی در آنان تقویت کنند.
تمرکز بر تعاملات اجتماعی در دنیای واقعی نیز به کودکان کمک می‌کند تا بتوانند تعاملات دیجیتالی خود را متعادل کرده و وابستگی عاطفی‌شان به هوش مصنوعی را کاهش دهند.
اگر بتوانید با فرزندتان گفت‌وگویی باز و صادقانه داشته باشید و او احساس راحتی کند که تجربیات خود را با شما به اشتراک بگذارد، این امر می‌تواند به کاهش مشکلات امنیتی که این ابزارها ممکن است به وجود آورند، کمک کند.
همچنین، تعیین قوانین روشن برای استفاده از اپلیکیشن‌ها، زمان اینترنت و دیگر فعالیت‌های دیجیتالی ضروری است. در این زمینه، تلاش کنید که دلایل خود را برای ایجاد اعتماد و جلب حمایت کودکان توضیح دهید. به کودکان بیاموزید که پاسخ‌های هوش مصنوعی را مورد سؤال قرار دهند و اطلاعات را از منابع معتبر تأیید کنند. این رویکرد به کاهش خطر گمراه شدن با اطلاعات نادرست کمک می‌کند.
در نهایت، فرزندان خود را تشویق کنید تا در فعالیت‌هایی مانند ورزش یا گردش‌های خانوادگی شرکت کنند تا تعامل دیجیتالی‌شان متعادل شده و وابستگی عاطفی‌شان به هوش مصنوعی کاهش یابد. مطالعات نشان داده است که تمرکز بر روابط انسانی می‌تواند به کاهش انزوای اجتماعی کودکان کمک کرده و آنها را از همراهی بیش از حد با هوش مصنوعی باز دارد.
