به گفته کارمونا فونتین، این تیم موفق شده است مکانیسم همکاری جالبی بین سلول‌های سرطانی را کشف کند. این سلول‌ها آنزیمی به نام CNDP2 ترشح می‌کنند که پروتئین‌ها را به اسیدهای آمینه تجزیه می‌کند. این اسیدهای آمینه سپس به‌عنوان منبع غذایی، در زمان کمبود مواد مغذی، بین سلول‌ها به اشتراک گذاشته می‌شوند.
وی افزود: «ما شاهد بودیم که سلول‌های سرطانی چگونه از این توانایی جمعی برای بقا و گسترش خود بهره می‌برند. درک این رفتار می‌تواند ما را به سمت توسعه درمان‌های نوآورانه در آینده هدایت کند.»
پیش از این، تصور می‌شد که سلول‌های سرطانی در داخل تومور با یکدیگر رقابت می‌کنند تا منابع غذایی را کنترل کنند و این رقابت به تدریج به نفع سلول‌های قوی‌تر تبدیل می‌شود. اما این تحقیق نشان می‌دهد که در شرایط دشوار، قوانین بازی تغییر کرده و به جای رقابت، همکاری بین سلول‌ها شکل می‌گیرد.
این مطالعه بر استفاده از میکروسکوپ رباتیک پیشرفته و نرم‌افزارهای تخصصی برای تجزیه و تحلیل تصاویر دقیق متمرکز بوده است. محققان رشد انواع مختلف تومورها را تحت نظر گرفته و نسبت مواد مغذی در هر آزمایش را تغییر داده و میلیون‌ها سلول سرطانی را در شرایط مختلف به‌طور دقیق شمارش کرده‌اند.
در ادامه، کارمونا فونتین در خصوص نتایج شگفت‌آور این تحقیق گفت: «ما مشاهده کردیم که کاهش اسیدهای آمینه به خوشه‌های بزرگ تومور آسیبی وارد نمی‌کند. در واقع، به نظر می‌رسد که این خوشه‌ها از این شرایط بهره می‌برند و به وضوح نشان‌دهنده نوعی همزیستی میان سلول‌های تومور بزرگ هستند.»
این کشف می‌تواند مسیر تحقیقات آینده را برای توسعه روش‌های درمانی هدفمند که آنزیم یا کد ژنتیکی مسئول این فرآیند را مورد حمله قرار می‌دهند، هموار کند. این درمان‌ها می‌توانند به کند کردن رشد تومور و حتی جلوگیری از آن کمک کنند.
