دکتر دیوید مریل، روانپزشک سالمندان و مدیر مرکز سلامت مغز در مؤسسه پاسیفیک کالیفرنیا، تأکید دارد که یادآوری خاطرات نه تنها پیوندهای اجتماعی فرد را تقویت می‌کند، بلکه به بهبود شرایط روانی نیز کمک شایانی می‌کند.
وی می‌گوید: «تفکر در مورد خاطرات، حتی در شرایطی که حافظه به دلیل بیماری‌هایی نظیر آلزایمر دچار اختلال شده باشد، می‌تواند موجب آرامش فرد شود و اثرات روانی مثبتی به همراه داشته باشد.»
مطالعات علمی نشان داده‌اند که درمان با استفاده از ذهن‌آگاهی می‌تواند علائم افسردگی را کاهش دهد و احساس رضایت و خودشکوفایی را به‌ویژه در افراد مسن افزایش دهد.
دکتر مریل در ادامه توضیح می‌دهد که یادآوری خاطرات می‌تواند فرد را دوباره به گذشته‌اش متصل کند و احساس ارزشمندی را در او برانگیزد، به ویژه زمانی که خاطرات مربوط به خانواده یا ایجاد دوستی‌های طولانی‌مدت به یاد آورده می‌شود.
وی همچنین اشاره می‌کند که یادآوری می‌تواند به‌عنوان ابزاری برای بهبود خلق‌وخو و کاهش احساس غم و اندوه عمل کند. علاوه بر این، این عمل فعالیت مغزی را تحریک کرده و آگاهی و وضوح ذهنی را افزایش می‌دهد.
لحظات به یاد ماندنی، مانند موفقیت‌های شغلی، تولد فرزندان، خاطرات خوش‌گذرانی با دوستان، یا حتی جزئیات ساده‌ای مانند یک سفر تفریحی یا دورهمی خانوادگی، می‌توانند به‌عنوان یادآوری‌هایی از حس خوشحالی عمل کنند. فعالیت‌های روزمره مانند پختن غذای محبوب، گوش دادن به موسیقی قدیمی یا احیای سرگرمی‌های گذشته نیز می‌توانند به تقویت این خاطرات مثبت کمک کنند.
پزشکان توصیه می‌کنند که یادآوری خاطرات را به بخشی از برنامه روزانه خود تبدیل کنید و در کنار آن، تمرین‌های قدردانی نظیر نوشتن لحظات شاد یا ذخیره عکس‌ها و خاطرات در یک فایل دیجیتال را نیز گنجانید.
در نهایت، متخصصان بر این باورند که زنده کردن خاطرات نه تنها سلامت مغز را تقویت می‌کند، بلکه تأثیرات اخلاقی عمیقی دارد و می‌تواند سطح شادی را افزایش داده و به بهبود سلامت روانی و اجتماعی در درازمدت کمک کند.
