پزشکیان: چرا باید مملکت ما با سخنرانی یک رئیس‌جمهور در آن سوی دنیا به هم بریزد؟/به اصلاحات با تمام وجود معتقدم+فیلم
در نشست با فعالان سیاسی، اجتماعی و فرهنگی بوشهر؛
به گزارش گروه استان‌های خبرگزاری دانشجو، مسعود پزشکیان رئیس جمهور در دیدار با فعالان سیاسی، اجتماعی و فرهنگی استان بوشهر گفت: این بحث‌هایی که دختران جوان امروز دارند، برای ما هم در آن زمان وجود داشت. وقتی ما دانشجو یا حتی محصل بودیم، نوع تفکر و اندیشه‌مان متفاوت بود، چون هر دوره‌ای مشکلات خاص خودش را دارد. شاید ما هم در آن دوران به شکل دیگری فکر می‌کردیم.
وی گفت: با این حال، ما چند دانشجو بودیم که احساس می‌کردیم می‌توانیم کشور را تغییر دهیم. نه‌تنها ناامید نبودیم، بلکه باور داشتیم که با سه چهار نفر می‌توانیم دانشگاه را به هم بریزیم یا حداقل در آن تغییر ایجاد کنیم.
پزشکیان: ایام دانشجویی وقتی سه چهارنفری تصمیم می گرفتیم فکر می کردیم کل ممکلت را می توانیم عوض کنیم
پزشکیان گفت: خدمت در سیستان و بلوچستان، به دلیل مشکلاتی که برای من به‌عنوان یک جوان ایجاد کرد، زندگی‌ام را تغییر داد. هیچ‌وقت به فکر خروج از کشور نیفتادم. اصلاً تصورش را هم نمی‌کردم، چون این مملکت مال ماست. کجا می‌خواستم بروم؟ تصمیم گرفتم که در همین جا بمانم و مسیرم را تغییر دهم.
وی افزود: پدر و مادرم ثروتمند نبودند؛ پدرم یک کارمند معمولی بود. بنابراین، باید به خودم اتکا می‌کردم. تنها کاری که بلد بودم، درس خواندن بود. هیچ راه دیگری نداشتم. نشستم و دوباره دیپلم گرفتم. آن زمان در مهاباد بودیم و در بین مدارس مختلف، چه دخترانه، چه پسرانه، و چه شبانه‌روزی، خودم به تنهایی درس می‌خواندم. معلمی نداشتم، اما نفر اول شدم.
رئیس جمهور تصریح کرد: من آدمی نبودم که همیشه درس بخوانم؛ بیشتر وقت‌ها شلوغ می‌کردیم، ورزش می‌کردیم، کوه می‌رفتیم و کارهای معمول جوانی را انجام می‌دادیم. درس خواندن برایمان سخت بود، اما وقتی وارد جامعه شدیم و واقعیت‌ها را دیدیم، تصمیم گرفتیم تغییر کنیم. چرا؟ چون با ما رفتار نامناسبی داشتند، به‌عنوان یک انسان به ما نگاه نمی‌کردند.
وی ادامه داد: این وضعیت باعث شد که نگاهم را تغییر دهم. من که اهل درس خواندن نبودم و بازیگوشی می‌کردم، تصمیم گرفتم مسیر دیگری را انتخاب کنم. درس خواندیم، وارد دانشگاه شدیم و به این نتیجه رسیدیم که باید خودمان کشورمان را بسازیم.
وی افزود: در حوزه بهداشت و درمان، که رشته ما نیز به آن مرتبط است، باید کاری انجام دهیم. خدمات بهداشتی و درمانی را باید خودمان برای مردم کشورمان فراهم کنیم. چه کسی قرار است مشکلات بهداشت و درمان ما را حل کند؟ آیا باید منتظر بمانیم که کسی از خارج بیاید و برایمان کاری کند؟ قطعاً نه. این وظیفه ماست.
پزشکیان: وقتی پزشک شدم می گفتم چه کسی باید مشکل بهداشت درمان کشور را حل کند؟ از خارج باید بیاید؟
مسعود پزشکیان گفت: وقتی رئیس دانشگاه شدم، فکر می‌کردم مدیریت یعنی اینکه بروی پول بگیری و مشکلاتت را حل کنی. شش ماه دویدیم تا قول بگیرم که ۴۰ میلیون تومان به ما بدهند. اما بعد از شش ماه، پولی به ما ندادند و این موضوع خیلی به من برخورد. همان موقع برگشتم و گفتم: اصلاً فرض کنیم تهران وجود ندارد. آیا نباید بتوانیم مشکلات استان خودمان، مردم خودمان و بهداشت و درمان‌مان را خودمان حل کنیم؟
وی افزود: در همان لحظه این فکر در ذهنم شکل گرفت و از آن به بعد، هر کاری را که اراده کردم، در حوزه بهداشت و درمان استان، با کمک مردم انجام دادم. چرا باید مملکت ما با سخنرانی یک رئیس‌جمهور در آن سوی دنیا به هم بریزد؟ چرا ما نباید بتوانیم مشکلات خود را حل کنیم؟ اگر این باور در ما شکل بگیرد که ما می‌توانیم، هیچ‌کس نخواهد توانست جلوی پیشرفت ما را بگیرد.
وی اضافه کرد: ما راه خود را پیدا خواهیم کرد. نه‌تنها ناامید نیستیم، بلکه با قدرت می‌ایستیم، در برابر مشکلات تلاش می‌کنیم و به عزت و سربلندی می‌رسیم. کسی نمی‌تواند مانع پیشرفت و ترقی ما شود.
رئیس جمهور عنوان کرد: ما به‌عنوان دولت، وظیفه داریم که بستر مناسب را فراهم کنیم تا شما جوانان، مدیران و کارشناسان بتوانید استعدادهای خود را شکوفا کنید. این استان با این ظرفیت و توانمندی، نیازی ندارد که چشم‌انتظار کمک از تهران باشد. مشکلات را می‌توانیم همین‌جا و با تکیه بر توان خودمان حل کنیم. ما می‌توانیم، شما می‌توانید، و ما باید بتوانیم. هیچ راهی جز این وجود ندارد.
وی اضافه کرد: هر کس در رشته‌ای که تحصیل می‌کند، می‌تواند بخشی از مشکلات کشور را در همان حوزه حل کند. من در حوزه بهداشت و درمان فعالیت داشتم، اما وابسته به هیچ جناح یا حزب خاصی نبودم. بعضی‌ها تصور می‌کنند که اگر کسی حزبی نباشد، پس بی‌تفاوت است؛ درحالی‌که این‌طور نیست.
پزشکیان:چرا باید ممکلت ما با سخنرانی یک رئیس جمهور ان سوی دنیا به هم بریزد/ باید به این باور برسیم که او نمی تواند کاری کند
رئیس جمهور درباره چشم انداز مقام معظم رهبری گفت: چشم‌اندازی که مقام معظم رهبری ترسیم کرده‌اند، برای رسیدن به آن نیازمند تغییر هستیم. باید خودمان را تغییر دهیم؛ باید افکار، نگرش و مهارت‌هایمان را ارتقا دهیم تا بتوانیم به آن نقطه برسیم. بدون تغییر، مگر می‌توان به هدف رسید؟
وی ادامه داد: این به معنای بی‌اصولی نیست. مگر می‌شود کسی اصول نداشته باشد و اصلاح کند؟ عدالت یک اصل است، حق نیز یک اصل است. اما برای اینکه حق و عدالت در جامعه محقق شود، من باید رفتار، نگرش و سیاست‌های خود را اصلاح کنم.
پزشکیان: باید به چشم انداز مد نظر رهبرانقلاب برسیم/ برای رسیدن به آنجا باید خودت را تغییر بدهی
مسعود پزشکیان گفت: استاندار محترم و مدیران عزیز باید تلاش کنند که بر اساس ارزیابی‌ها، افراد را در جایگاه‌های شایسته خود قرار دهند. ما نیز، به‌عنوان اعضای این جامعه، باید برای رسیدن به قله‌ای که به دنبال آن هستیم، تلاش کنیم. این قله تنها با زحمت و برنامه‌ریزی قابل دستیابی است.
وی ادامه داد: ما نباید مسیر شما عزیزان را سد کنیم؛ بلکه باید بستر مناسب را فراهم کنیم تا بتوانید در مسیر توسعه حرکت کنید. در رابطه با مسائل استانی، مالی و محیط‌زیستی، جلساتی با مدیران خواهیم داشت و در دولت نیز این موضوعات بررسی خواهد شد. طبیعی است که منابع این منطقه باید در همین منطقه هزینه شود. همچنین، پول‌هایی که شرکت‌ها به دست می‌آورند، باید به بانک‌های محلی بازگردد تا در همین‌جا سرمایه‌گذاری شود. کارهای زیادی در این زمینه لازم است و ما تلاش خواهیم کرد که این برنامه‌ها را عملی کنیم.
وی اضافه کرد: در حال حاضر، به دنبال تدوین یک نقشه جامع برای مسیر مکران و اقتصاد مبتنی بر دریا در کنار خلیج فارس و دریای عمان هستیم. در این زمینه، با مقام معظم رهبری گفتگو و مشورت کرده‌ایم و تصمیم داریم از مشاوران برجسته خارجی نیز بهره ببریم. ما باید از ترکیب دانش و تجربه خود و دیگران، اندیشه‌ای بسازیم که بتواند کشور را به سمت پیشرفت هدایت کند.
رئیس جمهور گفت: اگر قرار است چیزی بسازیم، نباید از کشورهای آن سوی آب‌ها کمتر باشیم. ابتدا باید درک کنیم که چه می‌خواهیم، زیرا مدیریت یعنی دیدن و برنامه‌ریزی بر اساس آنچه می‌بینی. اگر چیزی را نبینی، نمی‌توانی به آن دست پیدا کنی.
وی در پایان تصریح کرد: ما باید در پی قله‌های بلند، عزت، برتری و بهترین‌ها باشیم. از هیچ‌کس کمتر نیستیم. بنابراین، باید نقشه‌ای ترسیم کنیم که ما را به آن قله‌های پیشرفت و موفقیت برساند.
