به نظر می‌رسد این روش محدودیت‌های تولید نرم‌افزار را برای افراد غیر متخصص کاهش می‌دهد و به آن‌ها این امکان را می‌دهد تا بدون نیاز به یادگیری کدنویسی، ایده‌های خود را به واقعیت تبدیل کنند. این امر مشابه با تکامل زبان‌های برنامه‌نویسی از زبان‌های ماشین به زبان‌های سطح بالا است که همزمان کار با آن‌ها برای انسان‌ها آسان‌تر شده است.
با این حال، استفاده از وایب کدینگ می‌تواند مشکلاتی به همراه داشته باشد. بزرگ‌ترین مشکل این است که شما هیچ راهی برای ارزیابی کیفیت کد خود ندارید. حتی اگر کد را تست کنید، ممکن است مشکلاتی پنهان در آن وجود داشته باشد که تنها یک برنامه‌نویس با تجربه قادر به شناسایی آن‌ها باشد. به علاوه، مدل‌های زبان بزرگ (LLM) که در کدنویسی به کار می‌روند، همیشه ممکن است خطاهایی داشته باشند که به طور غیرقابل پیش‌بینی موجب بروز مشکلات جدی شوند.
برای جلوگیری از این مشکلات، همواره باید یک برنامه‌نویس انسانی در فرآیند وجود داشته باشد تا کیفیت و امنیت کد را ارزیابی کند. این بدان معناست که علی‌رغم استفاده از هوش مصنوعی، هنوز هم به مهارت‌های انسانی برای ایجاد نرم‌افزارهای قابل اعتماد نیاز داریم.
