محمدرضا طیبی قهرمان پرتاب وزنه در مسابقات دوومیدانی قهرمانی آسیا درباره سطح این دوره از رقابت‌ها به خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم گفت: مسابقات در سطح بالایی برگزار شد و پرتاب وزنه یکی از زیباترین رقابت‌ها در این دوره بود. همه حریفان در یک سطح بودیم، اما لطف خدا شامل حالم شد و با رکورد ۲۰.۳۲ متر اول شدم.
وی درباره پیش‌بینی از عملکردش در این مسابقات گفت: مطمئن بودم مدال می‌گیرم، چون بدنم خیلی آماده بود. خدا را شکر که این مدال به رنگ طلا بود و سربلند شدم.
طیبی درباره وضعیت بد آب و هوای شهر گومی در روز مسابقه پرتاب وزنه و تاثیر آن روی این رقابت عنوان کرد: زمانی که وارد کره جنوبی شدیم، ثبت یک رکورد خوب را در ذهن داشتم؛ اینکه رکوردم در حد آن چیزی باشد که در جام رمضان پرتاب کردم و رکورد ایران را شکستم. این ذهنیت بعد از چند جلسه تمرین در گومی در من تقویت شد. قبل از مسابقه برای گرم کردن وارد زمین شدیم، اما پیش از پرتاب‌های آزمایشی‌ام که اتفاقاً آخرین نفر نیز بودم، باران شدید شد.
وی افزود: به دنبال این وضعیت، سرداور مسابقه را لغو کرد و گفت که به warm up برویم. دو، سه ساعت آنجا منتظر ماندیم و دوباره به زمین برگشتیم و از اول گرم کردیم. این وقفه تاثیر منفی گذاشت. حتی فکر می‌کردم رکوردم بیشتر از ۲۰.۳۲ متر باشد. ورزشکاران شرایطی را فراهم می‌کنند که بدن‌شان در زمان مسابقه به اوج برسد، اما وقتی وقفه می‌افتد، همه چیز با مشکل مواجه میشود.
قهرمان پرتاب وزنه آسیا در پاسخ به این سوال که آیا در اولین تجربه‌اش در آسیا استرس نداشت؟» گفت: نمی‌توان گفت که هیچ ورزشکاری استرس ندارد. قبل از شروع مسابقه کمی استرس داشتم، اما این استرس به محض ورود به زمین از بین رفت و فقط به فکر رقابت و پرتاب بودم. در واقع هیچ دلشوره و استرسی نداشتم و این برایم خودم هم جالب بود.
طیبی درباره بالا رفتن انتظارات از او برای بازی‌های آسیایی ۲۰۲۶ ناگویا تصریح کرد: رقبا بیکار نخواهند نشست. به همین دلیل باید تلاشم را بیشتر کنم و به این طلا راضی نباشم. نباید فکر کنم که این قهرمانی، پایان کار و تلاش است. باید تلاش چند برابری کنم تا نتیجه خوبی بگیرم و سربلند شوم.
وی درباره شانس حضور در مسابقات قهرمانی جهان عنوان کرد: شانس کسب سهمیه دارم و اگر چند مسابقه بدهم، این مسئله دور از دسترس نیست.
طیبی که اهل قائمشهر است، درباره استقبال از او پس از این قهرمانی گفت: همه آمدند و لطف کردند و از همگی‌شان تشکر می‌کنم. اولین مدال من در کشتی بوده، چون همه مردم مازندران عرق خاصی به کشتی دارند و من هم مستثنی نیستم. با اینکه دوومیدانی تمرین می‌کنم، اما همه مسابقات کشتی را پیگیری می‌کنم و آن را دوست دارم. درخصوص پاداش هم قول‌هایی داده‌اند.
انتهای پیام/
