جرم موردنظر در فاصله ۱۵ هزار سال نوری از زمین قرار دارد و با نام «اسکاپ جی ۰۹۱۱ــ۱۸۳۲» (ASKAP J1832-0911) شناخته می‌شود. این جرم پالس‌هایی از امواج رادیویی و پرتوهای اکس را بر اساس یک برنامه منظم ارسال می‌کند: به مدت دو دقیقه در هر ۴۴ دقیقه.
این جرم را یک تلسکوپ استرالیایی پیدا کرد که سیگنال‌های رادیویی را از بخشی خاص از فضا مشاهده می‌کرد. رصدخانه پرتو اکس چاندرا ناسا به‌طور تصادفی مشغول مشاهده همان بخش از فضا بود و دریافت که این جرم، علاوه بر پالس‌های رادیویی، پرتوهای اکس نیز گسیل می‌کند.
این نخستین بار است که یکی از این اجرام مرموز که با عنوان «پدیده گذرای با دوره طولانی» (LPT) شناخته می‌شوند، علاوه بر سیگنال‌های رادیویی، در حال گسیل پرتوهای اکس مشاهده شده است.
پژوهشگران در یک مقاله جدید گفتند که این جرم «شبیه به هیچ چیزی که تاکنون دیده‌ایم نیست» و ممکن است یک نوع ناشناخته از جرم یا حتی شکلی جدید از فیزیک باشد.
ال‌پی‌تی‌ها، یا پدیدههای گذرا با دوره طولانی، نخستین بار در سال ۲۰۲۲ پیدا شدند و پژوهشگران از آن زمان تاکنون ۱۰ مورد از آن‌ها را مشاهده کرده‌اند. ال‌پی‌تی‌ها پالس‌های رادیویی را در فوران‌های منظم که چند دقیقه یا چند ساعت از هم فاصله دارند، ارسال می‌کنند.
اگرچه اسکاپ جی ۰۹۱۱ــ۱۸۳۲ فقط به دلیل رفتار پرتو اکس آن غیرعادی نیست. دانشمندان در طول ماه‌هایی که آن را زیر نظر داشتند، مشاهده کردند که پرتوهای اکس و امواج رادیویی [آن] هم کاهش یافتند؛ چیزی که آن‌ها هرگز پیش از این در کهکشان ما، راه شیری، ندیده بودند.
پژوهشگران نمی‌دانند جرم در مرکز آن‌ها چه چیزی ممکن است باشد. هیچ توضیحی وجود ندارد که این سیگنال چیست یا چرا به چنین شکل منظمی چشمک می‌زند.
دکتر زیتنگ وانگ، از دانشگاه کرتین، گفت: «این جرم شبیه به هیچ چیزی که تاکنون دیده‌ایم نیست.»
اسکاپ جی ۰۹۱۱-۱۸۳۲ ممکن است یک مگنتار (هسته یک ستاره مرده با میدان مغناطیسی بسیار قوی) باشد، یا شاید یک منظومه دوتایی باشد که یکی از دو عضو آن، یک کوتوله سفید با مغناطیسی شدید است (یک ستاره کم‌جرم در پایان تکامل خود).»
«با این حال، حتی آن نظریه‌ها نیز آنچه را ما در حال مشاهده آنیم، به‌طور کامل توضیح نمی‌دهند. این کشف ممکن است از یک نوع جدید از فیزیک یا از مدل‌های جدیدی از تحول ستاره‌ای حکایت داشته باشد.»
دانشمندان امیدوارند که کشف این موضوع که این جرم، پرتوهای اکس نیز ساطع می‌کند، بتواند به درک اینکه این سیگنال‌ها از کجا می‌آیند و چگونه عمل می‌کنند، کمک کند.
دکتر تونگ بائو، یکی از نویسندگان این مقاله از موسسه ملی اخترفیزیک ایتالیا (INAF) رصدخانه اخترشناسی بریرا (Brera) در ایتالیا، گفت: «ما به جستجوی سرنخ‌ها در خصوص آنچه در این جرم در حال رخ دادن است، ادامه خواهیم داد و به دنبال اجرام مشابه خواهیم گشت. پیش آمدن معمایی مانند این ناامیدکننده نیست؛ این همان چیزی است که علم را هیجان‌انگیز می‌کند!»
این پژوهش در مقاله‌ای جدید با عنوان «آشکارسازی تابش پرتو اکس از یک پدیده گذرا با دوره طولانی و درخشان رادیویی» که در مجله نیچر (Nature) منتشر شد، گزارش شده است.
