
۱. پیری اجتنابناپذیر نیست
میلمن معتقد است که اگرچه زمان قابل کنترل نیست، اما علم میتواند روند پیری را به تأخیر بیندازد یا حتی معکوس کند. «داروهایی مانند استاتینها نهتنها کلسترول را کاهش میدهند، بلکه اثرات ضدپیری نیز دارند.» او پیشبینی میکند در دهه آینده، درمانهای جدیدی برای مقابله با ضعف ناشی از پیری عرضه شوند.
۲. سلامتی مهمتر از طول عمر است
بیشتر آمریکاییها تا ۶۵ سالگی حداقل یک بیماری مزمن مانند دیابت یا زوال عقل دارند. میلمن تأکید میکند: «هدف، زندگی طولانیتر نیست، بلکه زندگی سالمتر است. ابرسالمندان ۱۰ تا ۲۰ سال دیرتر از دیگران به بیماریهای مرتبط با پیری مبتلا میشوند.»
۳. صدسالهها هم الکل مینوشند و تنقلات میخورند!
برخلاف تصور عموم، بسیاری از صدسالهها سبک زندگی بیپروایی دارند. آنها بهاندازه دیگران الکل مصرف میکنند، سیگار میکشند و اضافهوزن دارند. ژنتیک و شانس نقش کلیدی در عمر طولانی آنها ایفا میکند.
۴. ورزش منظم مهمترین عامل است
میلمن به کسانی که ژنهای طول عمر ندارند توصیه میکند: «برای ۹۹.۹٪ مردم، سبک زندگی سالم تنها راه افزایش عمر است. تغذیه مناسب، کاهش استرس و خواب کافی مهم هستند، اما اگر فقط یک کار انجام دهید، باید ورزش کنید». او اضافه کرد که هر نوع فعالیتی—از پیادهروی تا بدنسازی—در صورت تداوم، فواید چشمگیری دارد.
پروژه تحقیقاتی میلمن
وی در حال مطالعه روی ۱۰٬۰۰۰ فرد بالای ۹۵ سال و خانوادههای آنهاست تا داروهایی برای تقلید اثرات ژنهای طول عمر توسعه دهد. «امیدوارم ظرف ۱۰ سال آینده، این داروها در دسترس عموم قرار بگیرند.»
اگرچه ژنتیک نقش مهمی در عمر طولانی دارد، اما تمرکز بر سلامت روزانه—بهویژه ورزش—میتواند سالهای مفید زندگی را افزایش دهد.