دستبند با زنجیر و انتقال به گوانتانامو؛ روایت مهاجران اخراج‌شده از آمریکا

حامیان حقوق مهاجران از دولت آمریکا به ریاست دونالد ترامپ شکایت کردند تا براساس دستور اخیر رئیس‌جمهور آمریکا، انتقال مهاجران از آمریکا را به خلیج گوانتانامو در کوبا متوقف کند.

اتحادیه آزادی‌های مدنی آمریکا، مرکز حقوق اساسی، پروژه بین‌المللی کمک به پناهندگان ناحیه کلمبیا این شکایت را به نمایندگی از افراد غیرشهروند در آمریکا که در معرض خطر انتقال به گوانتانامو هستند، تنظیم کردند.

گوانتانامو خانه یکی از بدنام‌ترین زندان‌‌های جهان است که در مواقعی که دولت آمریکا تلاش می‌کند به‌صورت مخفیانه و بدون پاسخگویی عمل کند از آن استفاده می‌شود.

این گروه‌ها به نمایندگی از اعضای خانواده زندانیان و ارائه‌دهندگان خدمات حقوقی به‌دنبال دسترسی به مهاجرانی هستند که از آمریکا اخراج شده و در گوانتانامو نگهداری می‌شوند. این شکایت در جریان است. 

این شکایت به‌دنبال جلوگیری از انتقال مهاجران اخراج‌شده از آمریکا به گوانتانامو است که در معرض خطر انتقال بدون هیچ‌گونه مجوز قانونی قرار دارند. 

لی گلرنت، مشاور ارشد و معاون پروژه حقوق مهاجران در اتحادیه آزادی‌های مدنی آمریکا، گفت: فرستادن مهاجران به یک زندان بدنام و دورافتاده غیرقانونی و بی‌سابقه است.

ترامپ در ۲۹ ژانویه (۱۰ بهمن) یعنی در نخستین روز‌های ورود به کاخ سفید یادداشتی را برای آماده‌سازی یک مرکز در تاسیسات پایگاه نیروی دریایی آمریکا واقع در خلیج گوانتانامو جهت بازداشت مهاجران اخراج‌شده، امضا کرد.

وی که پیش‌تر قصد خود را برای انجام این کار اعلام کرده بود، در مراسم امضای قانون لیکن رایلی، خطاب به وزارت‌های امنیت داخلی و دفاع، گفت: ما ۳۰ هزار تخت در گوانتانامو داریم تا مهاجران را در آنجا بازداشت کنیم.

این در حالی است که ارتش آمریکا نیز برای کمک به استقرار چادر‌های محل اسکان مهاجران اخراج‌شده به گوانتانامو فراخوانده شد.

از زمان امضای یادداشت یادشده تاکنون، دست‌کم پنج پرواز نظامی مهاجران را به خلیج گوانتانامو برده‌اند؛ این افراد در بال خالی مجتمع زندان دوران به‌اصطلاح جنگ علیه تروریسم آمریکا اسکان داده شده‌اند.

روایت یک مهاجر از وضعیت گوانتانامو

خوزه یک مهاجر ونزوئلایی است که به دنبال پناهندگی در آمریکا بود؛ خوزه هنگامی که یک افسر اداره مهاجرت و گمرک آمریکا او را در ساعت ۲:۳۰ بامداد ۸ فوریه (۲۰ بهمن) از خواب بیدار کرد، احساس کرد که به خلیج گوانتانامو فرستاده می‌شود. 

خوزه گفت: زمانی که سوار هواپیما [نظامی] شدیم، روی دست‌ها، پا‌ها و کمر ما قفل‌هایی قرار دادند. آنها ما را تفتیش کردند و سپس ما را روی یک صندلی نشاندند؛ ما را به صندلی بستند و پاهایمان را به هم بستند. امیدوار بودیم که به گوانتانامو منتقل نشویم، اما در نهایت به این زندان بدنام منتقل شدیم. 

خوزه یکی از بیش از ۱۷۰ مهاجری است که قبل از اخراج به ونزوئلا، ۲ هفته را در پایگاه دریایی آمریکا گذراند. او گفت که مقام‌های آمریکایی هرگز به او و سایر مهاجران نگفته‌اند که آنها به گوانتانامو فرستاده شده‌اند. 

در ادامه بخشی از اظهارات این مهاجر اخراج‌شده درباره وضعیت گوانتانامو آمده است: 

قلب ما در حال تپش بود، فکر می‌کردیم ربوده شده‌ایم؛ به این فکر می‌کردیم که چه کسی ما را از آنجا خارج می‌کند. 

از لحظه‌ای که به آنجا رسیدیم، دست به اعتصاب‌های بی‌شماری زدیم. 

اتاقی که ما را در آن قرار داده بودند تار عنکبوت و بوی زننده‌ای داشت؛ ۱۰ روز را بدون تشک سپری کردیم. 

آنها به شما غذا می‌دهند، اما مثل این است که به شما غذا نمی‌دهند، زیرا غذای بسیار کمی می‌دهند. 

من و سایر بازداشت‌شدگان فقط ۲ بار در ۲ هفته اجازه حضور در فضای باز را داشتیم و از تماس تلفنی با بستگان و خانواده خود محروم بودیم. 

۴ قفس وجود دارد؛ این همان محوطه است؛ یک سلول را ترک می‌کردیم تا به سلول دیگری برویم.

انتهای پیام/