جنبههای پیشرفت ایران در حوزه انرژی هستهای


فناوری هستهای ایران موضوع بررسی و مخالفت مداوم غرب است، اما منطق توسعه آن بر اساس چشمانداز پیشرفت و رشد ملی و نیاز به انرژی در بخشهای اقتصادی و صنعتی است.
طرح چشمانداز پیشرفت و رشد ملی و نیاز به انرژی، تقاضای روزافزون انرژی در سراسر جهان و ضرورت تولید انرژی از منابع پاک و پایدار برای کشورها مطابقت دارد.
امروزه، با ۴۰۰ گیگاوات ظرفیت نصبشده، انرژی هستهای اولین منبع برق کمکربن در کشورهای پیشرفته و دومین منبع در جهان پس از برق آبی است.
در حالی که شتاب برای حذف تدریجی سوختهای فسیلی رو به افزایش است و گذار انرژی از منابع انرژی سنتی و تجدیدناپذیر مانند زغالسنگ، نفت و گاز طبیعی به منابع تجدیدپذیر و پایدار آغاز میشود، بسیاری از کشورها یا قصد ساخت راکتورهای برق را دارند یا در حال ساخت آنها هستند.
در سراسر جهان، حدود ۶۵ راکتور در حال ساخت هستند و حدود ۹۰ راکتور دیگر، عمدتا در آسیا، برنامهریزی شدهاند.
در اروپا، فرانسه که بیشتر برق خود را از راکتورهای هستهای تامین میکند و کشورهای شرقی که قصد گسترش راکتورهای خود را دارند، از طرفداران سرسخت انرژی اتمی کمکربن به عنوان راهی برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای هستند.
نیروگاههای هستهای همچنین حدود ۲۰ درصد از برق آمریکا را تولید میکنند، جایی که ۹۳ راکتور هستهای در حال فعالیت هستند.
سال گذشته، کاخ سفید اعلام کرد که جو بایدن، رئیسجمهور وقت آمریکا، خواستار ۳ برابر شدن ظرفیت انرژی هستهای این کشور برای تأمین تقاضای انرژی شده است که تا حدودی به دلیل گسترش فناوریهای پرمصرف مانند هوش مصنوعی و محاسبات ابری در حال افزایش است.
در غرب آسیا، عربستان با دومین ذخایر بزرگ نفت طبیعی در جهان، دستور ساخت ۱۶ راکتور هستهای را داده است.
این در حالی است که غرب همواره سعی کرده است با استناد به ذخایر غنی نفت و گاز، ایران را به دلیل توسعه صنعت هستهای مقصر جلوه دهد.
سازمان انرژی اتمی ایران هدف خود را تولید ۲۰ هزار مگاوات برق هستهای تا سال ۲۰۴۱ و دستیابی به خودکفایی در تولید و صادرات انرژی هستهای تعیین کرده است.
نیروگاه هستهای بوشهر رآکتور فعالی است که ۱.۲ درصد از برق مورد استفاده در کشور را تولید میکند.
غنیسازی اورانیوم ستون اصلی برنامه هستهای ایران است که جهشی در تلاش کشور برای دستیابی به استقلال علمی ایجاد کرده است.
ایران و توسعه دانش هستهای
طبق اساسنامه آژانس بینالمللی انرژی اتمی (IAEA) و ماده چهارم پیمان منع گسترش سلاحهای هستهای (NPT)، ایران حق داشتن انرژی هستهای صلحآمیز را دارد.
دلایل ایران برای نوآوری علمی و توسعه هستهای نیز کاملا موجه و منطقی است. امروزه، بسیاری از کشورهای پیشرفته از ارائه فناوریها و علوم جدید برای جامعه با قابلیت بیشتر به کشورهایی که فاقد آنها هستند، خودداری میکنند تا آنها را برای همیشه وابسته نگه دارند.
صنعت هستهای یکی از بخشهای استراتژیک ضروری برای تولید قدرت علمی، پرورش نسل جدیدی از متخصصان و رشد صنایع مرتبط با ساخت تجهیزات و تأسیسات هستهای است.
استفاده از دانش هستهای توسط ایران منجر به ایجاد مراکز و آزمایشگاههای تحقیقاتی، تولیدی و خدماتی متعددی در زمینههای مختلف شده است.
این مراکز شامل تولید رادیوایزوتوپهای مختلف، رادیوداروها و لیزرها و افزایش بهرهوری گونهها و کالاهای کشاورزی مانند گندم، جو و پنبه از طریق کاربرد اصلاح نژاد جهشیافته و بیوتکنولوژی و پرتودهی برای جلوگیری از ضایعات کشاورزی است.
در صنعت پتروشیمی، از آن در تولید قطعات گرماگیر استفاده میشود و در بخش استراتژیک نفت و گاز، نشتی در خطوط لوله نفت با استفاده از ردیابهای رادیواکتیو شناسایی میشود.
این دستاوردها همچنین برای کشف معادن اورانیوم، زغال سنگ و سایر معادن و همچنین چاههای نفت و گاز از طریق بررسیهای ژئوفیزیکی هوایی به کار گرفته میشوند.
بخش پزشکی یکی دیگر از حوزههایی است که از علم هستهای در واکسیناسیون و استریل کردن محصولات بهداشتی در کلینیکها و بیمارستانهای ایران استفاده میشود.
صنعت هستهای همچنین یک دارایی کلیدی در پیشرفت به سوی بیطرفی کربن است. برق تولید شده در بوشهر از انتشار حدود ۱۵۰ هزار تن دیاکسید کربن، مقدار مشابهی ذرات معلق در هوا به علاوه تقریبا همان مقدار گوگرد و اکسید نیتروژن جلوگیری کرده است.
به گزارش پرس تی وی، ایران سالهاست که استفاده صلحآمیز از انرژی هستهای را دنبال میکند و با حسننیت ثابت کرده است که هدفی جز استفاده صلحآمیز و صنعتی از این انرژی ندارد. این واقعیت بارها از طرف آژانس بینالمللی انرژی اتمی از طریق شدیدترین بازرسیهای خود در تاریخ این آژانس تأیید شده است.
انتهای پیام/