به گزارش ایتنا و به نقل از تک‌اسپات، این دستاورد حاصل تحقیقات تیم ALICE بوده و جزئیات آن در نشریه Physical Review منتشر شده است. در این آزمایش، برخوردهای نزدیک اما غیرمستقیم بین هسته‌های اتمی سرب که با سرعتی نزدیک به سرعت نور حرکت می‌کردند، باعث رخ دادن پدیده‌ای به نام «واپاشی الکترومغناطیسی» شد. در این فرآیند، میدان الکترومغناطیسی شدید هسته‌ها منجر به آزادسازی فوتون‌هایی می‌شود که می‌توانند ذراتی مانند پروتون و نوترون را از هسته دیگر خارج کنند.
برای تولید طلا از سرب، باید سه پروتون از هسته سرب خارج شود، که عنصر جدید حاصل دارای ۷۹ پروتون، یعنی همان عدد اتمی طلا خواهد بود. دانشمندان با استفاده از آشکارسازهای خاصی به نام «کالری‌مترهای صفر درجه» توانستند این تغییرات را با دقت ثبت کنند و میان عناصر مختلف (سرب، تالیم، جیوه و طلا) تمایز قائل شوند.
با این حال، اهمیت اصلی این آزمایش نه در تولید طلا، بلکه در بهبود مدل‌های فیزیک هسته‌ای و درک بهتر پدیده‌های بنیادی مانند واپاشی الکترومغناطیسی است. این مدل‌ها نقش مهمی در کنترل و بهینه‌سازی پرتوهای ذرات در برخورددهنده‌ها دارند.
مارکو ون لیووِن، سخنگوی تیم ALICE، می‌گوید: «دستگاه‌های هم ما قادر به شناسایی برخوردهای عظیم هزاران ذره‌ای و هم فرآیندهای نادری هستند که فقط چند ذره تولید می‌کنند.»
