با توجه به افزایش شیوع این مشکلات، پژوهشگران به بررسی نقش رفتارهای سبک زندگی—نظیر کاهش فعالیت بدنی، اختلال در خواب و الگوهای تغذیه‌ای—در سلامت روان کودکان و نوجوانان پرداخته‌اند.
نقش حیاتی فعالیت بدنی
بر اساس نتایج یک مطالعه جدید، افزایش سطح فعالیت بدنی و کاهش زمان صرف‌شده در برابر صفحات نمایش، از دوران کودکی تا حدود پانزده‌سالگی، با کاهش سطح استرس و کاهش علائم افسردگی همراه بوده است.
پژوهش مذکور نشان می‌دهد نوجوانانی که به‌طور منظم ورزش می‌کردند و زمان کمتری را صرف استفاده از رایانه‌ها و تلفن‌های همراه می‌نمودند، از وضعیت روانی بهتری برخوردار بودند. این ارتباط، به‌ویژه در مورد استفاده از دستگاه‌های همراه، چشمگیرتر بود؛ به گونه‌ای که استفاده بیش از اندازه از این وسایل، با افزایش سطوح استرس و افسردگی ارتباط مستقیم داشت.
همچنین نتایج مطالعه تأیید میکند که ورزش منظم می‌تواند به کاهش علائم افسردگی در دوره نوجوانی منجر شود.
در مقابل، افزایش مدت‌زمان استفاده از صفحات نمایش (به‌ویژه تلفن‌های همراه) با سطوح بالاتری از اضطراب، تنش و نشانه‌های افسردگی مرتبط بوده است.
نکته قابل توجه اینکه، شدت فعالیت بدنی نیز در نتایج تأثیرگذار بوده است؛ به‌گونه‌ای که فعالیت‌های بدنی سبک مانند پیاده‌روی یا رفت‌وآمدهای روزمره، برخلاف تمرین‌های منظم یا شدید ورزشی، از همان مزایای روان‌شناختی برخوردار نبوده‌اند.
ضرورت ایجاد تعادل رفتاری
این پژوهش بر اهمیت ایجاد تعادل میان زمان فعالیت بدنی و مدت‌زمان استفاده از صفحات نمایش تأکید دارد. والدین باید تلاش کنند تا فرزندانشان بین فعالیت‌های فیزیکی، بازی‌های آزاد، معاشرت با دوستان و استفاده از صفحات دیجیتال، تعادل مناسبی برقرار کنند.
در صورتی که جنبه‌های مهم دیگری از زندگی نوجوانان—مانند روابط اجتماعی، تقویت عزت‌نفس از طریق ورزش و زمان کافی برای بازی‌های آزاد—به‌خوبی تأمین شوند، استفاده متعادل از صفحات نمایش مشکلی ایجاد نخواهد کرد.
شایان توجه است که تنها دو ساعت استفاده روزانه کودک از صفحات نمایش، معادل حدود یک ماه از سال خواهد بود؛ نکته‌ای که می‌تواند اهمیت مدیریت زمان مصرف این ابزارها را برای والدین روشن‌تر سازد.
