اهداف آمریکا در سوریه؛ پشت پرده لغو تحریم‌های دمشق چیست؟
هدف واقعی از بهبود روابط آمریکا با سوریه و لغو تحریم‌های این کشور تسلط کامل به منابع و ذخایر نفت و گاز این کشور است.
دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا در جریان سفر اخیر به منطقه از تصمیم خود برای لغو تحریم‌های سوریه خبر داد.
در همین حال مارکو روبیو، وزیر خارجه آمریکا گفت: معافیت ۱۸۰ روزه از تحریم‌های اعمالشده علیه سوریه تحت قانون قیصر صادر می‌شود و این معافیت اولین گام در تحقق چشم‌انداز ترامپ برای ایجاد رابطه‌ای جدید با سوریه است.
روبیو، مدعی شد: ما معافیت از تحریم‌ها را برای سوریه صادر کرده‌ایم تا سرمایه‌گذاری‌ها و جریان‌های نقدی را افزایش دهیم، خدمات و بازسازی را تسهیل کنیم.
همچنین وزارت خزانه‌داری آمریکا اعلام کرد: لغو تحریم‌ها شامل خطوط هوایی سوریه و تعدادی از بانک‌ها می‌شود و لغو تحریم‌های سوریه شامل بانک بازرگانی، بانک مرکزی، شرکت گاز، شرکت نفت، بندر لاذقیه و وزارتخانه‌های انرژی و گردشگری می‌شود.
کارشناسان بر این عقیده هستند که لغو تحریم‌های آمریکا علیه سوریه از طرف ترامپ، نشاندهنده تلاشی برای بازگرداندن این کشور به حوزه نفوذ غرب پس از سرنگونی حکومت بشار اسد است.
آمریکا و انگلیس قصد دارند بخش‌های نفت و گاز پیش از جنگ سوریه را که زمانی منبع اصلی انرژی اروپا بود، احیا کنند.
این امر به دلایل مختلف از نظر راهبردی برای هر یک از قدرت‌های بزرگ جهانی حیاتی است و سرعت اقدام آمریکا، نشاندهنده این موضوع است.
برنامه‌هایی که واشنگتن اکنون برای سوریه در نظر دارد، تا حد زیادی همان برنامه‌هایی است که در اوایل سال ۲۰۱۱ تدوین شده بود؛ زمانی که واشنگتن معتقد بود حکومت این کشور ظرف چند هفته سقوط خواهد کرد.
انگلیس در کنار آمریکا بهتازگی تحریم‌ها را علیه چندین شرکت بزرگ سوریه، به‌ویژه شرکت‌های مرتبط با بخش‌های نفت و گاز این کشور بهعنوان بخشی از یک استراتژی هماهنگ غرب لغو کرده است.
نکته قابلتوجه این است که اتحادیه اروپا در ۲۰ می (۳۰ اردیبهشت) اعلام کرد که از مدیریت آمریکا پیروی خواهد کرد و تحریم‌های باقی‌مانده خود را علیه سوریه لغو خواهد کرد.
کایا کالاس، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا با انتشار پیامی در ایکس مدعی شد: ما می‌خواهیم به مردم سوریه در بازسازی یک سوریه جدید، فراگیر و صلح‌آمیز کمک کنیم.
باید درک کرد که این اقدام و لغو تحریم‌ها یک هدیه از طرف غرب برای سوریه نیست؛ در مورد انگیزه‌های ترامپ یا اینکه چه امتیازهایی ممکن است از سوریه گرفته شود، نکات زیادی وجود دارد.
طی سال‌های گذشته نیرو‌های آمریکایی علاوه بر اینکه اشغالگری کردند و از گروه‌های مسلح برای عملیات و دستور کار خود در منطقه حمایت کردند، همچنان با قاچاق نفت سوریه از پایگاه‌های خود در این کشور به پایگاه‌هایی در عراق، به سرقت آن ادامه دادند.
کاروان‌هایی متشکل از ده‌ها وسیله نقلیه، از جمله تانکر‌های پر از نفت سرقت‌شده از میادین نفتی اشغال‌شده از طرف نیرو‌های آمریکایی در سوریه، علاوه بر کامیون‌های پر از تجهیزات نظامی، مرتباً در حال عبور به سمت شمال عراق دیده می‌شد.
دخالت آمریکا در این کشور بحران‌زده، از اشغال گرفته تا دستور کار نظامی و سرقت نفت، همچنان در معرض توجه است.
دونالد ترامپ، آشکارا در سال ۲۰۲۰ به اشغالگری در سوریه اذعان کرد و گفت: من نظامیانی را برای تصاحب نفت گذاشتم، من نفت را تصاحب کردم، تنها سربازانی که من در سوریه دارم، نفت را تصاحب می‌کنند.
اظهارات صریح او در سال‌های ۲۰۱۹-۲۰۲۰ در مورد «حفظ نفت» سوریه انتقاد‌های بین‌المللی را برانگیخت و پرسش‌هایی را در مورد قانونی بودن اقدام آمریکا طبق قوانین بین‌المللی مطرح کرد.
آمریکا حتی پیش از این در واقع ۹۰ درصد از نفت سوریه را کنترل می‌کرد؛ حضور آن در میادین نفتی سوریه به ادعای ضرورتی برای جلوگیری از افتادن این منابع به دست بقایای داعش توجیه شده بود.
با این حال، اهداف استراتژیک واقعی پیچیده‌تر به نظر می‌رسند؛ پیش از این یک مقام ارشد پنتاگون اذعان کرده است که مسدود کردن دسترسی دمشق به منابع نفتی خود بخشی از یک کمپین فشار عمدی است.
انتهای پیام/
