رابرت ریوز، عکاس حوزه نجوم، گفته است که ماه در فاصله‌ای حدود ۴۰۰ هزار کیلومتری از زمین قرار دارد و اجرامی که بتوان از این فاصله با بزرگ‌ترین تلسکوپ‌ها دید، باید حداقل ۱.۶ کیلومتر عرض داشته باشند. این در حالی است که عرض پرچم‌های نصب‌شده روی ماه تنها ۱.۲ متر است و در نتیجه حتی با تلسکوپ فضایی هابل هم دیده نمی‌شوند؛ زیرا این پرچم‌ها هزار برابر کوچک‌تر از آستانه دید ما از زمین هستند.
با وجود این محدودیت‌ها، ناسا توانسته از طریق فضاپیمای مدارگرد شناسایی ماه (LRO) اطلاعاتی درباره وضعیت پرچم‌ها به دست آورد. این مدارگرد که سال‌هاست به دور ماه می‌چرخد، می‌تواند سایه‌های پرچم‌های باقی‌مانده از مأموریت‌های آپولو ۱۲، ۱۶ و ۱۷ را در تصاویر خود نشان دهد. به گفته ناسا، با دقت در این تصاویر می‌توان فهمید که این پرچم‌ها هنوز در جای خود باقی‌مانده‌اند.
اما وضعیت پرچم مأموریت آپولو ۱۱ متفاوت است. باز آلدرین، فضانورد این مأموریت، گفته در هنگام برخاستن فضاپیما از سطح ماه، دیده که پرچم سرنگون شده است. همچنین درباره اشیایی که در جریان مأموریت‌های آپولو ۱۴ و ۱۵ روی ماه باقی‌مانده‌اند، اطلاعات مشخصی وجود ندارد و مدارگرد ناسا نتوانسته جزئیات زیادی ارائه دهد.
بر اساس برخی گمانه‌زنی‌ها، امکان دارد دود ناشی از برخاستن فضاپیما موجب افتادن این پرچم‌ها شده باشد. به‌علاوه، اشیای دیگری مانند ۹۶ کیسه زباله انسانی و عکس خانوادگی‌ای که چارلز دوک، فضانورد آپولو ۱۶، روی ماه گذاشته، هنوز در سطح ماه هستند؛ اما به دلیل اندازه بسیار کوچک آن‌ها، سرنوشت دقیقشان مشخص نیست.
در نهایت، این پرسش که آیا باید این یادگاری‌ها همچنان روی ماه باقی بمانند یا خیر، موضوعی است که همچنان جای بحث دارد.
